vrijdag

Ziek

Nooit gedacht dat ik nog eens zin zou krijgen in een lekkere chirurgische ingreep. Maar dan wel graag  in het Utrechts Medisch Centrum, want sinds hun reclamefolder deze week door mijn  brievenbus viel zie ik niet meer op tegen een nieuwe heup of een openhartoperatie. Al een paar dagen vind ik het eigenlijk een beetje gemeen dat ik niets ernstigs mankeer.
Sterker nog, deze jongen baalt een beetje dat hij geen meisje is, want Leontien, die van Daan beviel, vond het “Super, die persoonlijke benadering!”, juichte zij in het ‘Nieuws & Info magazine’ van het UMC. Het toppunt van genot: niets ernstigs mankeren én een kind krijgen én in het UMC mogen liggen én persoonlijk benaderd worden! Je zou voor minder een geslachtsveranderingsoperatie overwegen. En laten ze dat nou ook al erg goed kunnen in het UMC, geslachten veranderen.

Na het lezen van de folder begrijp je dat er in dit ziekenhuis nog nooit een buik met inboedel is dichtgenaaid, dat ze hier medisch en ethisch volkomen zuiver handelen en dat ze hier van overbodige managementlagen nog nooit gehoord hebben. Niet alleen de patiënt, ook de Inspectie voor de Gezondheidszorg komt hier lachend binnen en gaat juichend naar buiten.

Niet de dood, maar de gladiolen
Nee, ik vind het niet vreemd dat het UMC met dit soort blaadjes patiënten probeert te lokken. Ziekenhuizen moeten namelijk concurreren. En met marktconforme tarieven komen en daar met zorgverzekeraars over onderhandelen.
Binnen een paar jaar komt er een parlementaire enquêtecommissie die gesjoemel en corruptie in de zorg gaat onderzoeken.
Dat is niet vreemd, dat is ziek.