De Nederlander laat zich weer kennen. Wie na mij komt heeft niets, maar mijn voorraadkast staat vol.
Toen ik vanmiddag boodschappen ging doen, viel ik van de ene verbazing in de andere. Overal in Utrecht liggen vriezers vol met gehakt en kasten vol met blikken bonen en toiletpapier. Terwijl ik toch echt serieus van plan was om chili con carne te gaan eten. Niet dus. Bananen schijn je ook weken te kunnen bewaren, want op. Iedereen eet deze maand pasta, afbakbrood en soep. Bovendien zitten ze allemaal wekenlang te schijten. Ondertussen snuit iedereen zijn neus, want papieren zakdoekjes zijn overal uitverkocht. Mijn Anna moet morgen haar loopneus maar in een t-shirt snuiten. En omdat iedereen tegenwoordig kilo's paracetamol slikt geven we haar deze week morfine.
Wat wel goed was; eindelijk hadden we eens iets aan de straatinterviews van het NOS-journaal. Man naaste een volgeladen kar: "Eigenlijk kwam ik maar een paar boodschappen halen, haha, ik denk dat ik me heb laten meeslepen, haha." Man naast een achterbak vol met wc-papier: "Voor de zekerheid."
Nou, ik neem er nog een hoor, voorraad zat, schijfje limoen erbij, proost!
Dwaze vrijdag |