donderdag

Reserve - Erwin

Om volslagen onduidelijke redenen waren Erwin en ik vergeten een afspraak voor vanavond te maken. Wij kijken altijd samen naar de Champions League, om commentaar te leveren op de beelden en het clichématige onderbuikcommentaar van Jeroen Grueter, of die gast die ze bij de NOS hebben aangenomen omdat hij hoegenaamd niets van voetballen weet: inderdaad, Jeroen Elshoff.
De finale van de Europa League (vanavond, Sevilla - Dnjepr 3-2) was voor ons een uitdaging geweest. Leuke wedstrijd, veel doelpunten/-kansen en een speler die zonder duidelijke aanleiding in elkaar zakte (Mattheus, nee niet Lothar want een Braziliaan). Hij maakt het inmiddels weer goed. Bovendien werd de wedstrijd uitgezonden door RTL7, dus een commentator die we nog niet vaak belachelijk hadden gemaakt!
Ah mam, nog een half uurtje!
Gelukkig was mijn oudste dochter bereid om voor een keer veel te laat op te blijven en de rol van Erwin op zich te nemen. Eerlijk is eerlijk, dat deed ze niet slecht. Zoals ik hier al eens eerder heb verteld vinden Erwin en ik onszelf vaak gruwelijk grappig, maar dat heeft meestal meer met meligheid dan met hoogstaande humor te maken. José had vanavond de overtreffende trap van meligheid te pakken. Waar niemand de wissel van Reyes bij Sevilla begreep - Uw columnist, die gast van RTL en Reyes zelf, we wisten het niet - had José het onmiddellijk door. Zij had Reyes' moeder al langs de lijn zien roepen dat het de hoogste tijd was. Hij moest naar bed. Gelukkig mocht invaller Coke van zijn moeder later opblijven. En José van haar vader.

zondag

Zelfcensuur

Vandaag heb ik iets gedaan waar vooral anderen trots op zijn: ik heb een (mijn) "brievenrubriek" op Facebookpagina's van mijn tennisclub verwijderd. In een grijs verleden schreef ik deze ludieke rubriek, over (door mijzelf verzonnen) bizarre problemen en dito oplossingen, in het - jaren geleden doodgebloede - clubblad. Een voorbeeldje uit een - duidelijk - grijs verleden:

Lieve Lieve Henk,
In ons laatste clubblad stond, na lange tijd, eindelijk weer eens iets over ons kleurrijkste clublid – Remco S. Zeker gezien zijn enorme verdiensten voor onze club (ik noem een baromzet) lijkt me dit niet meer dan terecht.
Misschien dat je in jouw rubriek door middel van gefingeerde brieven eens extra aandacht aan hem kunt besteden. Die jongen verdient het.
Ongetwijfeld heb jij – als Remco-kenner – wel een aantal smeuïge en/of smerige anekdotes over hem.
Alvast bedankt en met groeten namens de fanclub (www.laatziendieelleboog.nl),


Jan Siemerink

Lieve Bunscootsj,
Hoewel ik principieel tegen het verzinnen van ingezonden brieven ben, wil ik voor onze tennisleraar graag een uitzondering maken. Dus:

  • Als seizoenkaarthouder van FC Utrecht komt hij veel (vaak ook tijdens de wedstrijd) in het supportershome, om met zijn collega-hooligans de toekomst van Utereg te bespreken. Het aan- en verkoopbeleid van spelers is bij hun een speerpunt. Meest genoemde te halen spelers: Lionel Messi en Dirrek Kuijt. Meest genoemde weg te brengen spelers: Alje ‘oeps te laat’ Schut (die wil ik zelf nog wel wegbrengen) en Francis ‘ik had hem bijijijijna’ Dickoh.
  • Naast zijn tennisracket is er nog een gebruiksartikel dat hij minimaal een uur of vier per dag in zijn hand heeft: een mobieltje. Dat ding trilt de hele dag zijn broekzak uit.
    Volgende keer een paar roddels over zijn liefdesleven.
Groeten van Lieve Henk

Naar nu blijkt, zijn er mensen die aanstoot nemen aan dit soort satire op Facebookpagina's en dan vooral omdat er 'gasten' op deze pagina's komen, die het mogelijk niet begrijpen. Met enorme tegenzin heb ik gevolg gegeven aan de oproep tot zelfcensuur.
Binnenkort maar weer een enorm aanstootgevend stuk op deze pagina!