Gewoon op de bank hangen, slap ouwehoeren en lullig kijken. Mag. Goeie gesprekken over belangwekkende onderwerpen. Mag ook. Naar een optreden van een onbeduidend, regionaal bandje en helemaal los gaan. Doen we ook.
Als ik weer eens last heb van iets depressieverigs, komt hij altijd met goedbedoelde en zinloze adviezen. Van hem pik ik dat. Dat verdient hij. Ik ben zelf ook nooit te beroerd om speciaal voor mijn mattie een open deur in te trappen als hij ergens mee zit. Vrienden zijn er om elkaar duidelijk te maken dat zij het ook niet weten. Dat is hun manier om te troosten.
Vanavond vertelde ik mijn mattie dat ik al tijden niets op papier kreeg voor mijn blog/facebook en dat bergreep hij wel. Beter dan ik eigenlijk. En toen was een onderwerp voor een stukkie snel bedacht.
Mijn mattie.
 |
| Mijn mattie, een paar jaar terug |
