donderdag

Willekeur

"Succes is een keuze," zei de vrouw die zojuist de staatsloterij had gewonnen. "Ik had toch ook een ander eindcijfer dan de zeven kunnen kiezen? Nou dan."
De meeste mensen kiezen niet voor ellende en toch gaan er elk jaar miljoenen uit elkaar, op de vlucht, dood aan enge ziektes of ander onheil. Ze krijgen vuurpijlen van anderen in hun oog, rijden op een snelweg waar een maniak ze met 220 km/u ramt, of zitten op een terras in Parijs en worden neergemaaid door een doorgedraaide fanaticus. Bij aanslagen en oorlogen hebben we het trouwens vaak over 'onschuldige' slachtoffers, terwijl meestal niet vaststaat of er serieverkrachters of maffiosi tussen de doden zaten. Slachtoffers van natuurgeweld noemen we nooit onschuldig. Misschien dat we ze voortaan allemaal willekeurige slachtoffers moeten noemen.
Nadat er in de afgelopen week twee kennissen veel te jong overleden, lukt het mij (weer) niet om positiever dan dit op het afgelopen jaar terug te kijken. Het is de willekeur waar ik het moeilijk mee heb.
Zou het niet fantastisch zijn, als er in 2016 eens een keer allen maar positieve willekeurige dingen zouden gebeuren? Daar zou ik voor kiezen.

dinsdag

Imagine That All You Need Is Love

Vanwege een Duitser met een aanhangwagen en een piano
Die naar Parijs reed om daar Imagine te spelen
Na de aanslagen van een maand geleden
Staat John Lennon nu op 1 in de top 2000

Daar is op zich niks mis mee
Maar het zou beter kunnen
Want samen met zijn vrienden van The Beatles
Speelde John een nóg toepasselijker nummer

Met een boodschap die minstens zo duidelijk is
En de redding van de wereld zou kunnen betekenen
Als iedereen zich er wat meer aan zou houden
Liefde is alles wat je nodig hebt


Zelfs als dat betekent
Dat we in de intro
Naar de Marseillaise moeten luisteren
Ook The Beatles maakten fouten


vrijdag

Rare Jongens, Die Rumptenaren

"Sluiten jullie af?" Dat is wat ze ons al jaren vragen, als de laatsten der Rumptenaren Tennisvereniging Rhelico verlaten op een dinsdagavond. Op woensdag vragen ze het trouwens ook.
Al een jaar of vijf spelen wij onze ontzettend belangrijke dubbelpartijen, door een samenloop van omstandigheden (we noemen hem Paul, want hij verhuisde naar Geldermalsen) helemaal in de Betuwe. Met de rijstijl van mijn broertje Eddie, is dat vanuit Utrecht trouwens nog geen twintig minuten gassen.

En zo is het gekomen dat wij (mijn kleinste, tevens langste broertje, twee vrienden en ik) bijna wekelijks zorgen dat het clubhuis en de bar minstens een uur langer open blijven. Dat klinkt trouwens stoerder dan het is. Het zijn namelijk rare jongens, die Betuwenezen. En wel hierom:
  • Na tien uur wordt er zelden getennist
  • Na het tennissen gaan de meesten meteen naar huis
  • Het liefst laten ze dan de verlichting op de verlaten banen branden
  • Voor het verrassend leuke open toernooi wordt er vijfentwintig kuub zand in de kantine gestort, bij wijze van strand
  • Als we nog op de baan staan houden we vertrekkende leden altijd scherp in de gaten. Ze hebben nog wel eens de neiging om de bar af te sluiten
  • Ze hebben de goedkoopste tennisvereniging van Midden-Nederland
Voor de liefhebbers nog even de hoogtepunten van afgelopen dinsdag. Eddie en ik wonnen dik, mede omdat ik voor het eerst van mijn leven niet één dubbele fout sloeg. Maurice vond mij erg goed. Ik vond hem beter. Paul heeft twee sets lang zijn racket vast weten te houden. Eddie heeft de vrieskist leeggefrituurd. En oh ja, we hebben afgesloten!

donderdag

Jouw Eigen Therapeut (2)

THE MONTH AFTER

Een maand geleden nam ik afscheid van mijn vrienden bij het Spine and Joint Centre (zie 23 oktober, teruglezen is handig, voor een beter begrip) en sindsdien wordt mijn fysieke en mentale gesteldheid er niet beter op.
Mezelf waarschuwen heeft helaas niet geholpen: die Bongers is een lastige klant en dan moet je als je eigen therapeut van goede huize komen. Blijkt die eigen therapeut ook een Bongers te zijn. Het Droste-effect in een nieuwe dimensie.

Véééééls te weinig rugrotatie, wel een goeie polsactie
Ja, tennissen doe ik nog wel elke week en dat helpt. Dan mag ik toch ook (op tijd):
  • Mijn oefeningen doen?
  • Rust nemen?
  • Mijn depressies bestrijden?
  • Andere uitdagingen zoeken?
Dat ga ik morgen aan mijn therapeut vragen. Echt wel. En anders volgende maand.


zaterdag

Vrijdag De Dertiende

Een lichtelijk geagiteerd gevoel. Dat is bij mij meestal niet genoeg om mij op mijn toetsenbord af te reageren. Vandaar dat de geestelijk beperkte schooldirecteuren in Barneveld en aanverwante gristelijke gemeentes, van de week wegkwamen met hun - zelfs voor radicaal religieuze fanatici - debiele besluit om het Sinterklaasjournaal in de ban te doen. Diewertje en haar handlangers hadden het gewaagd om de Oost-Nederlandse sage over witte wieven in hun kinderprogramma te gebruiken. Dat mag niet van god. Want witte wieven zijn heksen en daar houdt god niet van. Ik vind dat altijd bijzonder knap van gristenen en andere religieuzen, dat ze zo precies weten wat hun god goed vindt en wat niet. Maar goed, over zo veel onbenul wilde ik van de week dus niet schrijven.
Dat wilde ik ook niet toen ik deze week, tot twee keer toe, een niqab door de straat zag wandelen.

Geil hoor, die linkerhand helemaal bloot!
War bezielt een mens om, in Nederland, zo rond te gaan lopen?

En toen moest het drama in Parijs nog plaatsvinden. Nee, dat moest niet, maar daar dachten de guttegut-wat-een-ontzettend-stoere-moslimextremisten-zijn wij-toch anders over. Het is wel een beetje jammer dat er, na 9878 aanslagen van IS in landen op meer dan 2000 km van Hilversum, eindelijk een journaalitem van meer dan 7 minuten aan besteed werd, maar dan heb je ook wel meteen wat: een live-uitzending van een uur of 5 over de volstrekt idiote acties van opgehitste barbaren.
Een welgemeend compliment wil ik hierbij geven aan de journaalpresentator van dienst, Jeroen Overbeek. Hij stelde ter zake doende vragen en bleef (tijdens zijn onverwachte overuren) rustig en professioneel. Een verademing voor het steeds verder wegzakkende journaal. Hoe erg het met het journaal gesteld is bewees Rob Trip vandaag maar weer eens. In een extra lang 8-uur-journaal van drie hele kwartieren stelde hij de ene onnozele, hijgerige vraag na de ander aan verslaggevers ter plaatse. Zo af en toe zat ik met mijn hoofd tussen mijn knieën te schreeuwen: "als je geen normale vraag kunt stellen, houd dan je kop Rob!" Een vraag van Rob Trip aan een verslaggever: "Zijn de mensen in Parijs bang?" Helaas zei hij het niet, maar eigenlijk had de verslaggever moeten antwoorden:"Nee, ze gaan helemaal uit hun dak na de 2-0 overwinning op Duitsland."

dinsdag

Ik Klap Niet Voor Johan Cruyff

Het was een sympathiek idee. Om na 14 minuten wedstrijd te gaan klappen voor Johan Cruyff, de eeuwige nummer 14, die aan longkanker lijdt. Toch ging het bij mij meteen jeuken.
Voor mijn zusje heeft nooit iemand geklapt, toen zij (rond dezelfde tijd vorig jaar) te horen kreeg dat ze longkanker had. Ook zonder te klappen konden familie en vrienden haar gelukkig steunen. Afgelopen maart is ze, na een half jaar vol van intense ellende, overleden.
Johan heeft echt wel door dat zelfs hij niet ziet wat hij hiermee moet

Als ik dan nu weer hoor en lees dat Johan "de strijd moet aangaan met zijn ziekte", of "het gevecht moet zien te winnen" ("hij was tenslotte altijd een winnaar", hoorde ik iemand zeggen), dan word ik boos. Johan heeft geen invloed op zijn ziekte, hij is volledig overgeleverd aan de medische wereld. Hoogstwaarschijnlijk zal hij het wel beter weten dan zijn artsen (vrij naar Johan: als je niet bestraalt, kan je geen kankercellen scoren), maar hij zal toch vooral afhankelijk zijn van geluk.
En dat brengt mij bij mijn punt: wanneer en waarom heeft iemand bedacht dat een kankerpatiënt tegen zijn ziekte kan strijden? Ik heb nog nooit iemand iets dergelijks over ms-patiënten of aidslijders horen zeggen. Cruyff heeft daar misschien niets meer aan, maar kunnen we alstublieft ophouden met kankerpatiënten op te zadelen met de taak hun ziekte te overwinnen?
Doodgegaan? Loser dat je bent!


vrijdag

Jouw Eigen Therapeut

Vandaag heb ik afscheid genomen van mijn vrienden van de Stichting Spine & Joint Centre, een medisch specialistische zorginstelling voor de behandeling van ernstige, chronische (pijn-) klachten van rug, bekken en nek. Met vijf meisjes, twee jongens en een stuk of vijftien therapeuten ben ik acht weken aan het stoeien geweest om de klachten van mij en de zeven andere patiënten inzichtelijk en behandelbaar te krijgen. Zoals wel vaker gebeurt (als ik mij in dit soort zaken stort), boeken mijn groepsgenoten betere resultaten dan ik. Waar de rest soepeler en pijnvrijer (mooi woord) ging bewegen, kreeg ik het voor elkaar om afgelopen maandag, tijdens de therapie (!) door mijn rug te gaan. Ik vind dat een prestatie. Dank u.
Soepele Henkie
Nee, dit betekent niet dat ik gefaald heb, want ik heb in R'dam ook geleerd om mijn eigen therapeut te zijn. In de komende tijd ga ik met mijzelf aan de slag. Als je dan toch een patiënt moet behandelen, dan maar gelijk een lastige.
Ik verwacht ook veel van mijn nieuwe whatsapp-vrienden (die 2 jongens en 5 meisjes), die mij mobiel gaan ondersteunen in mijn queeste naar een pijnloze toekomst. Dat verwachten ze van mij natuurlijk ook. En terecht. Niet voor niets is mij gevraagd of ik het team van SJC wil komen versterken.
Ik twijfel nog. Eerst die lastige Bongers maar eens aanpakken.

donderdag

De Wereld Volgens GBJ Bongers (2)

De aanslag op de MH17 en de toss van Oranje

Na de - wat warrige - poging tot nieuwsduiding van afgelopen maandagnacht, hier poging twee.
Gisteren kwam de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) met haar rapport over de aanslag op de MH17. Het woord ramp wil ik in dit verband niet meer horen. Een aardbeving is een ramp, dit was moord.
Het journaal en de kranten berichtten zeer uitgebreid over de inhoud van het rapport. Wat mij vooral opviel was dat er niets nieuws werd verteld. Dat er een boek-raket was gebruikt, dat de meeste passagiers waarschijnlijk op slag dood waren en dat er nooit boven Oekraïne gevlogen had mogen worden - het was oud nieuws.
Wat het voor mij nóg absurdistischer maakte, was dat vervolgens niemand de voor de hand liggende vragen stelde:
  • Waarom moest het vliegtuig, met behulp van de gevonden brokstukken, eerst weer zo goed als mogelijk in elkaar gezet worden? Ik kan mij persoonlijk niet voorstellen dat dit heeft bijgedragen aan  het boven tafel krijgen van de voornaamste conclusies in het rapport. En als het wel nieuwe inzichten heeft opgeleverd, welke waren dat dan? Niemand die er naar vroeg.
  • De Russische fabrikant weet zeker dat het een oud type boek-raket was. Heeft de OVV bewijzen dat het om een nieuw type gaat? Het journaille was niet geïnteresseerd.
  • Tot vervelens toe zien en lezen wij vanuit welke zone, volgens de verschillende partijen (de OVV, de (rebelse) Rus en Oekraïne), de raket gelanceerd is. Niemand van de media komt op het idee, om eens aan een deskundige te vragen hoe/of je kunt weten waarvandaan zo'n raket afgeschoten is. En dan te bedenken dat ze bij het journaal dol zijn op deskundigen!
    Gelukkig schieten wij alleen met losse flodders
Kortom, uiterst teleurstellend allemaal. Over teleurstellingen gesproken, Nederland kleurt deze zomer niet oranje. Herstel, dit is één van de weinige voordelen van de uitschakeling van het Nederlands elftal.
Een nadeel was wél dat De Speld een artikel aan Oranje wijdde. Waar zij normaal vrij goed zijn in het verzinnen van bizar nieuws, was dit vooral erg flauw en hadden de grappen een gigantische baard. Vooral het stukje over de gewonnen toss was te melig voor woorden. Dertig jaar geleden al liep ik met mijn elftal in polonaise over het veld na een gewonnen toss en ik neem aan dat het gemiddelde bier-team nog steeds iets vergelijkbaars doet.
Sorry voor de foto, die is misschien ook aan de melige kant.

dinsdag

De Wereld Volgens GBJ Bongers

"Rusland heeft volgens mij een sterke leider als Poetin nodig", "Duitsland zou ook wel eens wat vluchtelingen op mogen nemen" en "Wilders is de engiste die zeg wat wij denken". Zomaar wat uitspraken van mensen in mijn directe of minder directe omgeving van de laatste weken (echt waar). Veel mensen hebben geen informatie meer nodig om zich een mening te kunnen vormen, ze lullen gewoon elkaar na. En of dat de wereld nou dichter bij een oplossing brengt - dat boeit niet!
De andere helft, die wel een krant leest en de moeite neemt om zich in anderen te verplaatsen, hoort het tot nu toe allemaal met verdriet aan (deze jongen), of gaat de confrontatie met de Vladimir Wilders-aanhangers aan. Ook deze confrontatie brengt de wereldvrede niet dichterbij. Maar ook onder de goedgeïnformeerden ontstaat wel crisis-moeheid.
Geert Dijkstra en Halve Wilders

Het is misschien wel de overkill aan informatie (mijn krant gaat tegenwoordig dagelijks voor een kwart over de vluchtelingencrisis, het NOS-journaal voor minstens de helft) en het gebral op facebookpagina's en twitteraccounts die het grootste gevaar zijn voor extreme standpunten en korte lontjes.
"Geef  het volk brood en spelen.", wist Julius Caesar al. Het volk werd daarmee rustig gehouden. Het voorkwam dat de morrende bevolking in opstand kwam.
Als die Syrische vluchteling een lekker broodje Shoarma kan komen brengen, dan spelen wij gezellig een potje Risk. De winnaar is de nieuwe Poetin.
Oh, yes he does!

donderdag

Wat Is Jouw Bank?

Vandaag was ik bij mijn therapeut van de ABN-RABO. Zulke fijne mensen werken daar. En nieuwsgierig ook.
"Wat is jouw verhaal?", wilde hij weten. "Zeg jij maar U hoor, dat praat wat makkelijker en wat ik wil is een aandeel in elkaar!", zei ik. En toen zei die tegen mij; "Ja maar ik denk dat dat gaat lukken." "Gaat lukken? haha!" Ik vond dit leuk.

Dus ik zeg: "Ken je de ouders van Maartje? Wat een idioten zijn dat, zeg! Die wonen in een prachtig huis en hebben duidelijk geld plenty en wat denk je wat? Ze maken zich zorgen hoe ze over tien jaar de middelbare school van Maartje gaan betalen. En Felie, die ken je ook toch? Die was een tijdje geleden bij jou met haar enigszins debiele echtgenoot, omdat ze het schitterende huis van haar - voor de helft overleden - ouders wilde kopen? Lekkere ouders heeft die zeg - geld als water, maar de erfenis gaat gewoon naar de filatelie-club. En daar zal ik een aandeel in nemen? Ik dacht het niet."
"Ja maar, U zei toch dat U een aandeel in elkaar wilde?", vroeg mijn therapeut.
"Klopt", antwoordde ik, "maar dan bij een normale bank met normale klanten en normale reclamespotjes."

Arme Maartje
Daar zitten en bek houden!









Voor degenen die denken dat ze het nog aankunnen: Rabo en ABN-AMRO

zondag

Columnist Van Slag

Gisteren vroeg ik mij weer eens af, of ik wel zo geschikt ben als columnist.
Een columnist doet twee dingen; Het beschrijven en becommentariëren van gebeurtenissen en het ontvangen van kritiek. Als we gemakshalve aannemen, dat het schrijven van enigszins geinige stukjes en het inhaleren van lovende kritieken mij goed afgaan, blijft er één probleem over: wat te doen met negatieve kritiek? Hoe doet iemand als Nico Dijkshoorn dit? Die man krijgt -naast fanmail - ongetwijfeld honderden negatieve reacties per week.

Ik was gisteren (vandaag trouwens ook) al van slag na één negatieve reactie op mijn stukje op de facebookpagina van de Zuilense Tennisclub. Ik krijg dan de onbedwingbare neiging om mijn bijdrage te gaan verdedigen. En dan reageer ik op een reactie en dan krijg ik daar weer spijt van, omdat ik vind dat mijn uitleg overbodig en betuttelend is en dan verwijder ik mijn reactie en dan den ik: wat nu?
Dan ga ik dus op mijn blog vertellen dat een columnist een dikke huid moet hebben, zodat hij onaangenaam commentaar moeiteloos van zich af kan laten glijden. Voorlopig heb ik alleen eelt op mijn voeten.
In potentie een prima columnist

donderdag

Ouwe Kippenvel (6)

PETER GABRIEL - I GRIEVE (2002)

Onder Sferische klanken
Vertelt Peter's soulvolle stem
Een droevig verhaal
Met prachtige, maar heel gewone woorden

Om ons in de finale
In verwarring achter te laten
Swingend zingt hij
Life carries on and on and on and on
Zijn we daar blij mee?

Ik vind het vooral vreemd
Dat dit prachtige nummer
Na de dood van mijn zusje in maart
Niet eerder is langsgekomen

It's so hard to move on
Still loving what's gone
They say life carries on
And on and on

dinsdag

Ouwe Kippenvel (5)

WILCO - A SHOT IN THE ARM (1999)

Al jaren een van mijn favoriete bands
Kan wel twintig kippenvelnummers van ze opnoemen
Ga ik niet doen
Wil jullie niet vervelen

We fell in love
In the key of C
Waarom kan ik nou niet zoiets briljants bedenken?
Van het album Summerteeth
Hoe belachelijk mooi leed kan zijn


zondag

Anton en Jeremy

Terwijl Anton Corbijn een terrasje pikt met zijn maat Bono, wordt zijn oudere broer Jeremy in Engeland gekozen tot leider van de Britse Labour Party.
Jeremy is op jonge leeftijd huize Corbijn ontvlucht, om een nieuw leven op te bouwen in Engeland onder de weinig fantasievolle naam Corbyn.

Jeremy Corbyn
Anton Corbijn
Ze zijn allebei succesvol, maar het vreet aan ze. Dat zie je.

maandag

Dafne

Ze kwam 6 honderdste seconde te traag op gang
Om te kunnen winnen 
Van een meisje met een weiland op haar hoofd
Verder liep ze de hele wereld voorbij
Een blonde miep uit Utrecht

Volgend jaar in Rio
Snelt ze met haar majestueuze passen
Langs de gele bloemetjes van Shelly Ann
Om zo een gouden medaille te verzilveren
Of was het nou andersom?

Verguld Dafne haar zilver in Rio tegen Fraser?

donderdag

Is Het Nu Al Zo Ver?!

Eens komt het - onvermijdelijke - moment dat vaders ingehaald worden door hun zoons of dochters. Als het over voetbal gaat zal José moeten wachten tot ik overleden ben, maar voor tennis heeft zij meer talent. Het is nog maar een paar maanden geleden dat ik haar met 6-0 6-0 van de baan sloeg. Vandaag verviervoudigde zij het totaal aantal games ooit tegen mij behaald. In één set nota bene.
José in de goeie ouwe tijd
Gelukkig hield zij het na de eerste set voor gezien, zij was blij met de 6-4 nederlaag, maar ik vreesde de tweede set.
Op momenten als deze denk ik: takel ik nou zo snel af, of wordt mijn dochter zo snel beter? Ik hoop op het laatste. Voorlopig speel ik in ieder geval niet meer tegen José. Ik wacht wel tot ze geblesseerd is.

dinsdag

Dierenliefde

Eén van mijn dochters is, behalve gek op dieren, prettig gestoord. Als ze alle remmen los gooit en mensen na gaat doen, komen wij niet meer bij.
Wij bevinden ons momenteel op onze vakantielocatie in de Achterhoek (de Italianen willen ook wel eens rust) en daar vliegen veel prikkende beesten rond. In de woonkamer van onze vakantiebungalow lag een wesp te creperen en omdat ze dat zelf niet over haar hart kon verkrijgen (en omdat ze dat niet durft) mocht haar tweelingzus Anna hem uit zijn lijden verlossen. Opgelucht en licht bedroefd bracht Kitty het lijkje naar buiten. Ze bleef, besefte ik pas veel later, eigenlijk best wel lang weg.
Maar ja, voor zo'n uitvaart moet je natuurlijk wel even de tijd nemen.
Kitty's wespengrafje

Oppas

Afgelopen week hebben wij ons weer eens van onze meest onzelfzuchtige kant laten zien. Wij, dat zijn mijn drie dochters, twee vriendinnen, ik en in het weekend ook mijn vrouw. Geheel belangeloos hebben wij op het huisje, het tuintje, de geitjes, de kippetjes en de konijnen (joekels zijn het) van vrienden gepast.

Natuurlijk, we hebben inmiddels wat ervaring met het oppassen op dit pand en het ligt best mooi en rustig en zo, maar het blijft toch afzien. Ik heb het persoonlijk niet zo op die schone lucht daar, een biertje op het terras blijft toch behelpen (je moet het nog zelf gaan halen ook!) en een gezellig verkeersongeval in de straat is ook al uitgesloten, want er komt geen verkeer.

Wonderlijk genoeg vinden mijn meiden het er wél redelijk uit te houden.
Nou ja, dan offer ik mij toch een weekje op voor mijn meiden en vrienden.
Als jullie maar niet denken dat wij voor elke vage bekende met een villa aan de Riviéra een week* oppas willen spelen.
We zijn dan misschien onzelfzuchtig, maar niet gek!
Oh ja, het zwembad was niet verwarmd!
*drie lijkt ons gepaster

donderdag

Moslima in Supermarkt

In de Volkskrant van woensdag stond een artikel met de kop ‘huismerken strijdmiddel supers’. De begeleidende foto (zie onder) werd ontsierd door het volgende bijschrift: “Een moslima bij de zuivelafdeling van de Jumbo in Breda”.
De fotograaf heeft de vrouw gevraagd wat voor religie zij aanhangt, zodat deze kritieke informatie bij de foto geplaatst kon worden. Toch?
Het artikel ging over supermarkten die winst proberen te maken met huismerken, niet over religie, ras of huidskleur.
Volgens mij is dit een non die de groente-afdeling zoekt
 Jullie plaatsen toch ook geen foto’s met als bijschrift: “Gereformeerde bij de slager” of “Neger bij de kapper”?
Ophouden graag, met deze onzin.

Ingezonden brief van Henk

woensdag

Koekies

"Waar leggen die koekies noú weer?" De platina-blonde moeder vroeg het aan - de zo jeugdig mogelijk ogende - oma, maar eigenlijk kafferde ze de supermarktmanager uit omdat hij de koekies wéér verplaatst had. Want dat doen ze allemaal, speciaal om haar te plagen. "Ik zoek me eige de pleuris.", ging ze verder, voor het geval dat oma het nog niet begrepen had.

Bij de kassa bleek dat de koekies gevonden waren, want in de rij naast mij werden ze in het kleine jochie gepropt. "Dat is lekker hè, Wesley? Ja, dat is lekker!", kirde oma.
De dame die voor mij in de rij stond, was een halve meter doorgelopen. Hier had de moeder van Wesley op gewacht. Ze pakte een zak chips uit het mandje dat haar moeder droeg, liet de buggy waar haar zoon in zat in de steek en legde de chips op de band, achter de artikelen van de vrouw die eerst voor mij in de rij stond.
Ik stond met open mond te kijken.

Hoe ze het durfde snap ik nog steeds niet, maar oma zei - alsof het de normaalste zaak van de wereld was - tegen mij: "Ik hoor bij haar, je mag onze plaats wel innemen, hoor."
Dat was aardig van oma.

zaterdag

Vernieuwende Kop Onder Ontbrekende Foto

Het blijft een leuk krantje, dat Stadsblad. In het verleden moest ik vaak lachen om foutieve of vreemde fotobijschriften (http://www.henkbongers.nl/2014_10_01_archive.html). En hoewel ze nog steeds wel eens een raar verhaal onder een foto plaatsen, zijn ze nu een nieuwe weg ingeslagen: ze plaatsen nu ook angstaanjagende fotobijschriften. Persoonlijk vind ik dat prima, het is tenslotte belangrijk om je als medium te blijven vernieuwen en ontwikkelen. Maar heb dan ook het lef om de foto erboven te plaatsen!

Een fotobijschrift zonder foto is nooit grappig
En nee, dat meisje ernaast is - voor een ander artikel - met haar examen bezig.

vrijdag

Een ode aan Maria

Ik had vanavond een goed gesprek met mijn vrouw. Dat doen we per ongeluk allemaal wel eens. Dat je een heikel punt aanroert en dat je aan het eind van de avond een lijst met aandachtspunten overhandigd krijgt. En de volgende dag in Excel.

Zo af en toe is dat wel jammer. Dat vrouwen altijd gelijk hebben en als ze een keer geen gelijk hebben overstappen op onderwerpen waarover ze sowieso altijd gelijk hebben. Opportunisten zijn het.
Wat ook jammer is, is dat deze inleiding doet vermoeden dat Maria en ik (maar vooral Maria) vanavond aan bovenstaande stereotyperingen hebben voldaan.

Nee, lieve mensen, zo ging het niet en zou de wereld er niet fantastisch uitzien, als we onze vastgeroeste ideeën over hoe het leven in elkaar zit eens wat vaker los zouden laten en zonder vooroordelen zouden luisteren naar wat een ander te vertellen had? Echt wel.
Maria kan dat. Ik wist het wel. Anders zou ik toch nooit met haar getrouwd zijn?

donderdag

Reserve - Erwin

Om volslagen onduidelijke redenen waren Erwin en ik vergeten een afspraak voor vanavond te maken. Wij kijken altijd samen naar de Champions League, om commentaar te leveren op de beelden en het clichématige onderbuikcommentaar van Jeroen Grueter, of die gast die ze bij de NOS hebben aangenomen omdat hij hoegenaamd niets van voetballen weet: inderdaad, Jeroen Elshoff.
De finale van de Europa League (vanavond, Sevilla - Dnjepr 3-2) was voor ons een uitdaging geweest. Leuke wedstrijd, veel doelpunten/-kansen en een speler die zonder duidelijke aanleiding in elkaar zakte (Mattheus, nee niet Lothar want een Braziliaan). Hij maakt het inmiddels weer goed. Bovendien werd de wedstrijd uitgezonden door RTL7, dus een commentator die we nog niet vaak belachelijk hadden gemaakt!
Ah mam, nog een half uurtje!
Gelukkig was mijn oudste dochter bereid om voor een keer veel te laat op te blijven en de rol van Erwin op zich te nemen. Eerlijk is eerlijk, dat deed ze niet slecht. Zoals ik hier al eens eerder heb verteld vinden Erwin en ik onszelf vaak gruwelijk grappig, maar dat heeft meestal meer met meligheid dan met hoogstaande humor te maken. José had vanavond de overtreffende trap van meligheid te pakken. Waar niemand de wissel van Reyes bij Sevilla begreep - Uw columnist, die gast van RTL en Reyes zelf, we wisten het niet - had José het onmiddellijk door. Zij had Reyes' moeder al langs de lijn zien roepen dat het de hoogste tijd was. Hij moest naar bed. Gelukkig mocht invaller Coke van zijn moeder later opblijven. En José van haar vader.

zondag

Zelfcensuur

Vandaag heb ik iets gedaan waar vooral anderen trots op zijn: ik heb een (mijn) "brievenrubriek" op Facebookpagina's van mijn tennisclub verwijderd. In een grijs verleden schreef ik deze ludieke rubriek, over (door mijzelf verzonnen) bizarre problemen en dito oplossingen, in het - jaren geleden doodgebloede - clubblad. Een voorbeeldje uit een - duidelijk - grijs verleden:

Lieve Lieve Henk,
In ons laatste clubblad stond, na lange tijd, eindelijk weer eens iets over ons kleurrijkste clublid – Remco S. Zeker gezien zijn enorme verdiensten voor onze club (ik noem een baromzet) lijkt me dit niet meer dan terecht.
Misschien dat je in jouw rubriek door middel van gefingeerde brieven eens extra aandacht aan hem kunt besteden. Die jongen verdient het.
Ongetwijfeld heb jij – als Remco-kenner – wel een aantal smeuïge en/of smerige anekdotes over hem.
Alvast bedankt en met groeten namens de fanclub (www.laatziendieelleboog.nl),


Jan Siemerink

Lieve Bunscootsj,
Hoewel ik principieel tegen het verzinnen van ingezonden brieven ben, wil ik voor onze tennisleraar graag een uitzondering maken. Dus:

  • Als seizoenkaarthouder van FC Utrecht komt hij veel (vaak ook tijdens de wedstrijd) in het supportershome, om met zijn collega-hooligans de toekomst van Utereg te bespreken. Het aan- en verkoopbeleid van spelers is bij hun een speerpunt. Meest genoemde te halen spelers: Lionel Messi en Dirrek Kuijt. Meest genoemde weg te brengen spelers: Alje ‘oeps te laat’ Schut (die wil ik zelf nog wel wegbrengen) en Francis ‘ik had hem bijijijijna’ Dickoh.
  • Naast zijn tennisracket is er nog een gebruiksartikel dat hij minimaal een uur of vier per dag in zijn hand heeft: een mobieltje. Dat ding trilt de hele dag zijn broekzak uit.
    Volgende keer een paar roddels over zijn liefdesleven.
Groeten van Lieve Henk

Naar nu blijkt, zijn er mensen die aanstoot nemen aan dit soort satire op Facebookpagina's en dan vooral omdat er 'gasten' op deze pagina's komen, die het mogelijk niet begrijpen. Met enorme tegenzin heb ik gevolg gegeven aan de oproep tot zelfcensuur.
Binnenkort maar weer een enorm aanstootgevend stuk op deze pagina!

donderdag

Ouwe Kippenvel (4)

Neil Young - Rockin' In The Free World (1989)

Jan Mulder met gitaar
Neil is boos
Wat een 'drive', wat een agressie
Rock And Roll

Hilarische video ook
Bijna net zo hilarisch
Als de demo die ik er met Paul Ivkovich van maakte
Zo'n twintig jaar geleden

Ik was twee dagen bezig geweest
Met het programmeren van de drumcomputer
Het resultaat was verbluffend
Goed inderdaad

De eerste 'take' was het net niet helemaal
"Dat doen we morgen beter"
Wist die gast met z'n stomme kop
De geprogrammeerde drumpartij
Daar gaat Rockin' In The Free World over
Denk ik




woensdag

Vluchteling

Bed, bad en brood. Daar gaat een aanzuigende werking van uit. Het zal wel. Bovendien vindt Halbe Zijlstra dat dat illegale tuig op moet rotten als de rechter dat zegt. Willem Holleeder heeft al een bootje naar Libië voor ze geregeld.
Over bootjes gesproken: van reddingsacties op de Middellandse Zee gaat ook een aanzuigende werking uit. Niet meer doen dus. Lekker om laten komen eh ik bedoel opvangen in hun eigen regio, die Afribieren. Ik geloof sowieso niet in aanzuigende werking. Onze badsponzen en handdoeken hangen nooit langer dan twee dagen aan zo'n aanzuighaakje.
Alleen zonder handdoek zuigen ze redelijk aan
Carrièremogelijkheden voor foute rechtse rakkers in de (Haagse) politiek hebben waarschijnlijk wél een aanzuigende werking. René Leegte, Fred Teeven, Ivo Opstelten, Nurten Albayrak, Ton Hooijmaijers en Jos van Rey (allen VVD, om er een paar te noemen) en tientallen (ex)-PVV-ers, LN-ers en afsplitsers hebben al laten zien dat bed, bad en brood voor hen zou moeten gelden. Bij voorkeur achter tralies.
Zelfs Bram Moszkowicz, die toch echt al lang bewezen heeft dat hij onbetrouwbaar is, mag voor een nieuw onderbuikpartijtje stemmers gaan aanzuigen. 
Je zou er haast vluchteling van worden. Als Nederlander dan.

vrijdag

Ouwe Kippenvel (Dorien)

Renaissance - Cold is Being (1974)

Vandaag was de uitvaart van mijn zusje
Met muziek nam ze afscheid
Voor haar man had ze een persoonlijk lied
Kippenvel

Voor haar dochters
Ieder een eigen
En van ons allemaal
Nam ze afscheid met Reanaissance

Dit gaat verder dan kippenvel
Ik hoorde hem net weer
En er ging een warme rilling door mijn hele lichaam
Nog steeds, eigenlijk


zondag

Adieu Dorien

Na een veel te lange lijdensweg
Is ze vanmorgen, in haar slaap, overleden
Mijn jongste zus
Onze 'handige tante'

Het was haar niet meer gegund
Te genieten van de voorjaarszon
Laat staan van de zomerwarmte
Waar ze zo van hield

We wisten het allemaal
Dat ze niet lang meer had
En korter dan wij dachten, want
Vannacht besloot zij
Dat het mooi geweest was

Doe de groeten aan ma, Door
En aan Ralph Edström
Als je ze tegenkomt
Een laatste groet van mij aan jou
Ik ga je missen

maandag

Ouwe Kippenvel (2)

Brian Ferry - Windswept (1985)

Nóg ouwere kippenvel
Hypnotiserende 'groove'
Ferry

De weergaloze gitaarsolo
Van pak hem beet net geen 26 seconden
En niet te vergeten

Het heerlijke ontspannen wandelingetje
Naar de gitaarsolo toe
En vergeet a.u.b. niet
Om daar het volume al helemaal open te hebben
Op deze video wordt de solo geplaybackt
Door een voor mij onbekende
Terwijl dit kippenveltrekkende meesterwerkje
Volgens mij toch echt door David Gilmour wordt gespeeld
Of is er iemand die het zeker weet?

vrijdag

Dat Heb Ik Ook Altijd

Dat ik die afschrijving
Van 4,7 miljoen
Nergens meer terug kan vinden
In mijn rekeningoverzicht

donderdag

Ouwe Kippenvel (1)

Buffalo Tom - Larry (1991)

Heerlijk
Luisteren naar muziek die je echt iets doet
Kippenvel

Buffalo Tom deed het toen ik ze voor het eerst hoorde
En gisteren plukte Kitty deze uit de kast
Onmiddellijk weer kippenvel

De manische drums
Het simpele maar fantastische gitaarwerk
De stem van Bill Janovitz
Ouwe kippenvel

Zwart-Wit '57 Kansloos Onderuit

Zwart-Wit '57 speelde voor de beker thuis tegen het sterke Wit-Blauw '49. Zwart-Wit had dan wel het thuisvoordeel, maar leed onder een enorme blessuregolf. El Mahkrini, Jansen, Herzog, van Woensel, Schoonhoven, Verschuren, Çukur, Vlettens en Rutte waren al weken geblesseerd. Tijdens de warming-up verdraaide topscorer De Bie ook nog eens zijn knie.

Spits Kees de Bie wordt naar zijn positie in de voorhoede gebracht.
Dit leek een forse aderlating voor het team. Vooral toen bleek dat coach Kees de Jonghe de geblesseerden gewoon had opgesteld.

Excuus. Ik heb weer met Erwin naar de Champions League zitten kijken. Dan zitten we de hele tijd dit soort onzin uit te kramen.

Gewapende man die zendtijd eist opgepakt in NOS-pand


dinsdag

Winstmaximalisatie In De Zorg

Wat mij betreft, is de invoering van marktwerking in de zorg een van de grootste miskleunen uit onze recente geschiedenis. Het is mij echt een raadsel, hoe mensen hebben kunnen denken dat marktpartijen de zorg zouden gaan verbeteren. Ik ga er tenminste-  gemakshalve – van uit dat dat de bedoeling moet zijn geweest.

Een schitterend voorbeeld van de idiotie in de zorgverzekeringsbranche kregen wij deze week. Wij verlengden ons contract met VGZ en wilden onze tandartsverzekering uitbreiden naar het duurste pakket. “ Dat gaat zo maar niet!”, zegt VGZ dan. “Je moet eerst schriftelijk beloven dat je niet van plan bent om gebruik te maken van dit pakket.” Vanwege twee kinderen die aan de beugel moeten, willen wij die duurdere verzekering wél. Vervolgens krijgen wij van VGZ gewoon een polis met de goedkopere tandartsverzekering. Zonder uitleg. Als het niet zo triest was, zou het hilarisch zijn.
Het basispakket van de directie

Een zorgverzekeraar is niet geïnteresseerd in het belang van de klant of de zorg, hij is alleen geïnteresseerd in winstmaximalisatie, om de peperdure reclamecampagnes en de Lamborghini van de directie te kunnen betalen. Het wachten is nog op de aandeelhouders.

woensdag

Idioten Vermoorden Parijzenaars

Het woord van Henk, van god, allah, jahweh etc.. Nee, lijkt me niet gepast vandaag.
Waarom eigenlijk niet!?

Vreemdspraak

Mediatrainers en napraters hebben een dubieuze invloed op de Nederlandse taal.
Zo zijn er steeds meer mensen die weigeren een beslissing te nemen. Dit vinden zij te makkelijk. Dat je uit een stapeltje mogelijke beslissingen er eentje uitpikt en dan zegt: "Ik heb een beslissing genomen." Nee, deze mensen ontwikkelen geheel zelfstandig hun eigen beslissing en zeggen dan dingen als: "Ik heb de beslissing gemaakt om te stoppen met roken." Iedereen die ná deze actieveling stopt neemt eigenlijk zijn of haar beslissing over. De lamzakken.

Over lamzakken gesproken. Volgens 'Utrecht Dichtbij' wordt de politie ook steeds luier. Na een brand in een seniorenwoning "doet de politie onderzoek naar de mogelijke oorzaak van de brand". Kijk, daar hoef je de deur niet meer voor uit, voor onderzoek naar de mogelijke oorzaak. Een agent gaat achter zijn bureau een kwartiertje zitten brainstormen. Zijn rapport: "Onderzoek heeft uitgewezen dat de mogelijke oorzaak van de brand wellicht zou kunnen zijn, dat er in of om de woning brandbare materialen in contact gekomen zijn met vuur."
Ik vind dit een gevaarlijke tendens. De politie die mogelijke verdachten aan gaat houden; daar zit ik al gauw tussen.

Gekmakend vind ik het - ongetwijfeld door mediatrainers bedachte - suggestieve openingszinnetje: "Wat je ziet is dat...". Bijna alle politici en deskundigen in nieuwsprogramma's beginnen hun antwoord hiermee. Die deskundigen zeggen trouwens ook vaak "wat we zien is dat...". Zij benadrukken hiermee hun ongeëvenaarde deskundigheid. Zij zien het namelijk en dat doen ze speciaal en belangeloos voor ons. Als een politicus begint met "wat je ziet is dat..." lult hij meestal om de hete brij heen. Hij legt de verantwoordelijkheid bij de toehoorder. Eigenlijk zegt hij: "Als je niet ziet dat... ben je een sukkel".
De brandweercommandant, op de vraag van de interviewer hoe het kan dat het hele pand uitgebrand is: "Wat je ziet is dat mensen steeds meer brandbare materialen in huis halen."
De minister, op de vraag waarom hij veel te laat ingreep: "Wat je ziet is dat het steeds moeilijker wordt om blablablabla...".
Wat ik zie, is dat steeds meer Nederlanders mogelijk zouden moeten overwegen om de beslissing te nemen om hun mond te houden. Praten in gewone Nederlandse zinnen mag ook natuurlijk.