donderdag

Johan En Synchroniciteit

Overal en altijd onnavolgbaar
Als jochie op straat wilde je altijd Johan zijn - "Ik ben Cruyff, eerst gespuugd". De ongelukkigen waren Piet Keizer, of - erger nog - Wim Suurbier.
Johan maakte ons onoverwinnelijk. Ik geloofde dat echt. Het was voor mij dan ook niet te bevatten dat we de WK-finale van 1974 verloren. Die mogelijkheid was bij mij niet eens opgekomen.
Toen Johan Cruyff in 1975 naar Barcelona vertrok, was het voor mij tijd om me aan de nieuwe werkelijkheid aan te passen: ik werd supporter van FC Utrecht.

Nu laat Johan een enorme leegte achter. En een paar opmerkelijke toevalligheden. Precies een jaar na mijn zus, werd bij hem ook longkanker geconstateerd en twee dagen na de sterfdag van Dorien is hij overleden.
Eigenwijs als hij was, besloot hij dat hij één dag voor de sterfdag van die andere beroemde J.C. heen moest gaan. Zoals zo vaak wilde hij ergens eerder mee zijn dan een ander. Van mij had het niet gehoeven.
Johan blijft voor mij de allergrootste.

woensdag

Jij En Ik

Anna kreeg vandaag haar tweede slotjesbeugel
Daarvoor moest de tandarts ook nog even een kies trekken
's Middags kwam ze eerder uit school met hoofdpijn
We hadden samen verdriet

Ik stond al niet vrolijk op
Want mijn zusje is precies een jaar dood
Is het dan gepast
Om het over jij en ik te hebben?

Waarschijnlijk meer dan ooit
Want terroristen in Brussel
Dachten in 'wij en zij'
En wat dat oplevert
Willen jij en ik niet

vrijdag

Zieke Geesten

Eindhovenaren, op bezoek in Madrid vanwege een voetbalwedstrijd, die muntjes gooien naar bedelende vrouwen, deze vrouwen commanderen om zichzelf op te drukken en het beloofde vijf euro-biljet aansteken en brandend op de grond gooien. Het is zo ziek dat ik het er hier eigenlijk niet over wilde hebben. En toen kwam dat mensonterende filmpje van twee PSV-hooligans in Madrid (de een met een camera en de andere met zijn IQ in zijn hand), die een slapende dakloze over zijn hoofd urineerden en filmden er nog eens over heen. Dat trok ik niet meer.
Zéér onwaarschijnlijke hooligan-tatoeage
Het is dit soort geteisem, dat de grenzen wil sluiten voor vluchtelingen, dat "daar moet een piemel in" roept tegen mensen die wél kunnen nadenken en dat zichzelf blijkbaar zo superieur voelt, dat het zichzelf verlaagt tot de ernstigste vorm van debiliteit die ik in tijden gezien heb. Ik ben bang dat er in Nederland nog veel meer van dit soort voetbalsupporter-hersenlozen rondloopt.
PSV dreigt met een stadionverbod. Nou nou.
Deporteren naar Syrië, die halve zolen. Maar dan wel graag droppen in IS-gebied.

dinsdag

Hiemstra Doet Het Weer (sic)

Gerrit Hiemstra lijkt me echt een ontzettend aardige vent. Hij heeft bovendien al het een en ander gepresteerd en is ongetwijfeld een leuke collega. Sinds 1998 werkt hij echter voor de NOS als weerman en dat was, wat mij betreft, nou niet direct de ideale carrièrestap. Gerrit is namelijk de koning van het onsamenhangende verhaal. Maria haakt meestal al na een seconde of 7,8 af, omdat ze Gerrit niet kan volgen. En dat is niet zo vreemd, want afgezien van de vele ehhhs en denkpauzes, wemelt zijn verhaal meestal van de kronkels en onverklaarbaarheden.
Kan je zien dat ik geplast heb, Simone?
Vandaag maakte hij ons blij met een zwak warmtefront. Dat zouden wij gaan merken aan de iets hogere temperaturen. Daarnaast ging het in de loop van de middag opklaren, waardoor het ehhhhh, op gaat klaren. Vervolgens vertelt hij ons, net zo makkelijk, dat het morgen gemiddeld 8 graden wordt, tegenover 10 vandaag.
Een hoogtepunt in zijn oeuvre, voor degenen die het gemist hebben terug te bewonderen op Gerrit vertelt verhaaltjes.

zaterdag

Een Open Boek

Zojuist is José zestien jaar geworden
Nee, ik wil nog niet nadenken
Over de man of vrouw van haar leven
Of over haar studie en haar carrière 
Ze is mijn kleine meisje
Zeven jaar geleden was ze ook al erg leuk
Nog maar net geboren
Was zij alles wat ik wilde
En als het aan mij lag
Kreeg zij alles wat zij wilde
Want ze was mijn kleine meisje

Een open boek
Is ze voor mij altijd geweest
En wat was het altijd heerlijk om daarin te lezen
Over mijn kleine meisje
Als ik de schrijver was zou ik het wel weten
"En ze leefde nog lang en gelukkig"