zondag

Jasses, Oranje EKampioen!

Natuurlijk leuk voor die jongens hoor en voor Foppe natuurlijk ook, maar zo'n EK onder 21 stelt natuurlijk nou ook weer niet zó veel voor, hé? We hebben het hier voorlopig nog wel over knulletjes die niet aan hun top zitten en daar misschien ook nooit zullen komen. Niet voor niets waren de meeste wedstrijden niet te hachelen (na 10 minuten had ik het meestal wel gezien).

Popie Jan Joost
Wat ik erger vind is dat die DeMol/Talpa/10 ermee aan de haal gaan.

Naar goed Hilversums gebruik is het succes van jong Oranje vooral hún succes en wordt dit profesioneel (zo heet dat geloof ik) uitgemolken. Iedereen die iets met voetbal te maken heeft moet zijn plasje doen over de wedstrijd. Jan Mulder en Ruud Gullit zitten erg belangrijk te zijn onder leiding van de elke week belangrijker wordende Wilfred Genée; voor, tussen en na de wdstrijd. Voor degenen die zelfs dan nog niet uitgeput zijn, komen ze na het 27ste reclameblok nog een keer terug om de nabeschouwingen na te beschouwen.

Bij de best geklede troetelneger van Nederland kletsen Jan van Halst, Frits 'de onvermijdeke' Barend, Ruud 'ik schuif ook gezellig aan' Gullit en nog een paar belangrijke gasten vrolijk verder totdat Humberto Tan er echt niets meer van begrijpt.
Ik ben bang dat we volgend jaar de mening van alle aanwezige toeschouwers te horen krijgen. Nee, daar ga ik niet op zitten wachten. Ik wacht op de komst van Royston Drenthe naar FC Utrecht. Royston, één van de weinige voetballers die het kijken naar zevenenzestig uur reclame, onderbroken door voetbal en gelul, enigszins rechtvaardigde.

dinsdag

Mannentennis (TennisVisie, clubblad ZTC, Mei 2007)

Binnenkort kunnen we ein-de-lijk weer eens een lekker potje tennis op tv kijken, want Roland Garros gaat beginnen. Die bloedstollend saaie damespartijen op Eurosport heb ik nu zo langzamerhand wel gezien. Sinds Eurosport twee zenders heeft - en je voor Eurosport 2 apart moet betalen - zie je op één alleen nog maar vrouwen. Steeds dezelfde vrouwen. Elke keer Mauresmo en/of Hénin in een finale is strontvervelend en niet om aan te zien.
Zeker als je niet van tennis houdt.

Nee, ik kijk liever naar een mannenpartij. Eerlijk gezegd heb ik het sowieso niet zo op damestennis en al helemaal niet op damesdubbels op clubniveau.
Dat zijn van die wedstrijdjes tussen de twee baselinespeelsters, waarbij de 'netspeelsters' ondertussen hun 'Sonja-Bakkertjes' bespreken, de haartjes kammen en hun tennisrokje nog eens netjes over hun trainingsbroek draperen (kan iemand mij eens uitleggen waar dat voor is: een trainingsbroek én een rokje, het liefst bij 30° Celsius?). En dat ze dan 'mooie bal!' roepen als één van die netmutsen per ongeluk een bal op haar frame krijgt. Die wedstrijdjes.

Tijdens de French Open ga ik genieten van messcherpe baselineduels, met tussendoor een netaanval, een passing en een prachtige stopvolley. Mannentennis dus.
Niet dat ik álle mannenpartijen nou zo leuk vind om naar te kijken. Ik speel zelf namelijk ook nog. Gisteren viel ik in het herenteam van de van Uden-clan in, hoewel je deze teams op zondag eigenlijk beter jongetjesteams kunt noemen. Ze kijken jaloers naar je baardgroei en zeggen u tegen je, om je vervolgens meedogenloos van de baan te rammen. Geweldig als ze dan na afloop gaan vertellen dat hun service niet liep en dat hun backhand nergens op leek.

Gelukkig hoef je dat soort verhalen niet al te lang aan te horen, want na afloop moeten ze allemaal naar de verjaardag van opa, nadat ze hun huiswerk afgemaakt hebben.
Nee, als ik zélf speel kijk ik liever naar damestennis. Misschien dat ik dispensatie van de bond kan krijgen om mee te doen in een damesteam. Remco heeft nog wel een haarband voor me, denk ik.

zondag

Vrouwen kijken ('Hobbel', gepubliceerd in Straatnieuws, Juni 2007)

Terwijl ik mijzelf naar het eind van het seizoen sleepte en de laatste thuiswedstrijden door mijn broertje overgehaald moest worden om mee te gaan, hoorde ik van steeds meer mensen hoe leuk ze het vinden om naar FC Utrecht te gaan. De meeste supporters die ik sprak gingen dit jaar voor het eerst en zeker de helft van deze enthousiastelingen was van het niet voetballende geslacht; sterker, sommigen verdacht ik ernstig van hockeysympathieën. Samen met interesse voor korfbal, is de liefde voor de hockeysport een doodzonde in een voetbalstadion, zeker in de Galgenwaard. Je begrijpt dat ik uitermate geïnteresseerd was naar de motieven van deze mensen, zeker gezien het belabberde voetbal, waarmee FC Utrecht ons het afgelopen jaar geteisterd heeft.
In de laatste thuiswedstrijd voor de play-offs tegen FC Groningen presteerde de trainer het om vijf (!) verdedigers het veld in te sturen. Vijf verdedigers in een thuiswedstrijd, dat doen ze zelfs in Italië niet! Ik kom niet naar het stadion om de tegenstander te zien voetballen, ik kom voor een - zoveel mogelijk - op de aanval spelend FC Utrecht. Foeke Booy (de trainer) is al een tijdje de weg kwijt en zijn - toch al niet bijster getalenteerde - spelersgroep straalt daardoor angst uit. En als je angst hebt om te voetballen, ga je met vijf verdedigers spelen.

Dat ziet die nieuwe supporter toch ook, dat Alje Schut een prima verdediger voor een bierelftal is en dat spits Giuseppe Rossini alleen kan kaatsen met de tegenstander?
Ik denk dat ze dat inderdaad wel ziet, maar dat het haar niet interesseert. Ze komt niet voor FC Utrecht, ze komt sfeer proeven en ervaring opdoen voor het nieuwe seizoen. Het eerste seizoen van de eredivisie vrouwen. De dames op de tribune lieten zich tijdens de laatste thuiswedstrijden van de mannen nog maar eens voorlichten over buitenspel en het hoe en waarom van een directe of indirecte vrije trap.

Volgend jaar speelt FC Utrecht met Willem II, ADO Den Haag, sc Heerenveen, AZ en FC Twente om de eerste landstitel voor vrouwen op eredivisieniveau. Als ik trainer van de mannen van FC Utrecht was, zou ik me nu vast ernstig zorgen gaan maken, want het lijkt mij niet ondenkbaar dat een paar duizend supporters volgend seizoen liever naar de vrouwen gaat kijken. Ook onder mannen is het kijken naar vrouwen namelijk vrij populair en als het niveauverschil klein is en de toegangskaarten goedkoper zijn, waarom zou je dan nog vijftien euro per thuiswedstrijd betalen om je een zondagmiddag lang groen en geel te ergeren?
Als de infantielen die wekelijks moeders van tegenstanders voor hoer uitmaken zo vriendelijk willen zijn om mannelijk FC Utrecht te blijven 'steunen', dan kan ik ongestoord naar de vrouwen gaan kijken.
Graag.