woensdag

Schuld en Boete ('Hobbel', gepubliceerd in Straatnieuws April 2005)

Vandaag, beminde gelovigen, wil ik het met jullie hebben over schuld en boete.
Wij associëren het thema schuld en boete al gauw met Adam en Eva, Appels en slangen, satan en hellevuur, zonde en berouw, verre landen en zelfkastijding en langharige dames in leren pakjes met zweepjes. Zo zijn wij.
We hebben het - kortom - bij voorkeur over andere mensen. Zulke dingen doen wij niet.
Oké, we vragen wel eens om vergeving voor onze zonden, maar die stellen eigenlijk niets voor - onze zonden, toch?
En daar gaan wij de fout in, beste Wim, lieve Gerda en waarde Joop. Hebben wij niet allen ergens schuld aan? Ik dácht het wel.
Ik wil de volgende anekdote met jullie delen om duidelijk te maken waar ik heen wil.

Het was een donkere winternamiddag toen ik - als zestienjarige - op de fiets aan mijn krantenwijk begon. Voordat ik mijn eerste dagblad kon bezorgen werd ik echter staande gehouden door een politieagent. Mijn achterlicht functioneerde niet, of ik dat wel wist en dat ik verder moest gaan lopen. Gezagsgetrouw als ik was, deed ik dat natuurlijk; honderd meter, want toen was de politieauto uit het zicht. Honderd meter verderop werd ik ingehaald door dezelfde politieauto - die was een blokje om gereden - en kreeg een boete van vijfentwintig gulden.
Een boete die ik vervolgens niet betaalde en omdat de gemeente Utrecht graag wilde dat ik dat wél deed, moest ik voor de rechtbank verschijnen. Met die dagvaarding heb ik nog jaren de blits gemaakt op feestjes en partijen. Voor de rechter komen vanwege een kapot achterlicht! Dat was stoer.

Achteraf had mijn boetedoening natuurlijk veel zwaarder uit kunnen pakken, als ik niet door een agent, maar door een aanstormende auto gepakt was.

Ja, lieve mensen, jullie hebben mijn boodschap natuurlijk al begrepen. Ga nooit de weg op zonder deugdelijke verlichting op je fiets en denk ook eens aan de remmen! Voor het beste resultaat ga je natuurlijk naar de vakman, ik denk daarbij bijvoorbeeld aan mijn broer Toon.

Tijdens het reclameblok gaat het collectezakje rond voor de opknapbeurt aan onze kerk en de aanschaf van het nieuwe kerkorgel, dat gebouwd gaat worden door Jongerius Blaasinstrumenten B.V. en gesponsord wordt door Drogisterij Verdonk.
Na de reclame praat de koster jullie bij over de voortgang van de restauratie aan de klokkentoren en het dak door aannemersbedrijf van Lunteren, ook voor al uw dakkapellen.

Deze preek werd mede mogelijk gemaakt door Toon's Tweewieler Centrum.

maandag

Een Zoon aan het Woord (1): Rustdag

Ik heb een vreemde band met mijn vader. Het zal ook wel komen omdat ik geen moeder heb. Hoe gaat zoiets? Laat ik bij het begin beginnen.

Het was de zesde dag. Een normaal mens neemt dan even rust. Niet mijn vader. Waarom hij zo'n haast had is me nog steeds niet duidelijk, maar hij vond het nodig om die bewuste zaterdag naar zijn werk te gaan. En ik zeg nu, maar achteraf is het natuurlijk makkelijk praten, dat had hij niet moeten doen. Hij had zich die week behoorlijk uitgesloofd. De Mount Everest, zeehondjes, Antarctica, tulpen, langpootmuggen, de Niagara watervallen, het strand bij Katwijk, treurwilgen, goudvissen, torenvalken, de Gazastrook; mijn vader had het allemaal met gevoel voor precisie en esthetiek neergezet.
Hij miste nog iets, heeft hij mij later eens verteld. Iets dat het leven zou verrijken, spanning geven en misschien zelfs wel voor wat onderhoud zou kunnen zorgen. En hij zag dat het goed was, dacht hij. Nou, dat heeft hij geweten! Het project 'mens' mag als pap's grootste mislukking beschouwd worden.

De zevende dag heeft hij zondag genoemd, naar zijn meest geslaagde schepping, de zon.
Het was af en omdat het af was besloot hij uit te gaan rusten. Één dag te laat dus, wat mij betreft.

zaterdag

Overpeinzingen(2): Den Haag

  • Thom de Graaf is op zoek naar een nieuwe baan. Hebben ze niet norg ergens een burgermeesterspost vrij voor die arme man?
  • In de laatste peilingen staat Thom op 263 burgermeestersschappen. Officieus, dat is dan weer jammer.
  • Het schijnt dat D'66 in de onderhandelingen een referendum over de naam van het nieuwe ministerie heeft geëist.
    Minister Zalm is akkoord, zolang het referendum en het ministerie geen geld kosten.

donderdag

Overpeinzingen, Deel 1: Amerika

  • Wordt het geen tijd dat het voederen van Bush en zijn rechts-extremistische republikeinen gestopt wordt?
    Die lui zijn op zijn minst hersendood.

  • Als bij ons een leerkracht door een leerling wordt doodgeschoten vragen wij ons gezamenlijk af: "Hoe komt die jongen aan een wapen?"
    Als in de VS een jongen zijn school probeert uit te moorden vragen de Amerikanen zich verontwaardigd af waarom er niemand terugschoot.

  • Zou Geert Wilders (onze eigen nationalistische opportunist) er een voorstander van zijn om de VS terug te geven aan de indianen?

dinsdag

Kattenspotters

Zoals jullie (misschien niet) weten ben ik geen enorme kattenliefhebber. Ik heb niet zoveel tegen de beestjes zelf, maar meer tegen de overlast die ze de buurt bezorgen. In augustus 2003 heb ik hier al eens meer over verteld, onder de titel 'Kattenkwaad'*.

Omdat het inmiddels lente is geworden (daar moet ik binnenkort eens iets over schrijven) spelen de poezebeesten weer veel buiten, net als mijn kinderen. Anna en Kitty (de tweeling; ruim anderhalf) doen dat in de tuin. Ze vinden buiten spelen geweldig leuk en dat vind papa erg fijn.
Ze houden zich bezig met fietsen, planten uitgraven, ballen, ergens opklimmen om er af te kunnen vallen en andere fijne spelletjes. Maar hun voornaamste bezigheid is momenteel katten spotten. Dat doen ze met zo'n enorme overgave, dat er momenteel geen kat aan hun alziende oogjes ontsnapt.

kattenspotter A
Deze week hoor ik hele dagen: "Papa, papa, pauw. Pauw!!!"
Het woord pauw komt waarschijnlijk voort uit 'poesje mauw'. Met aandoenlijke geestdrift staan ze samen naar het dier in kwestie te wijzen en 'pau' te roepen totdat hij of zij weer verdwenen is. En dat kan soms lang duren.
Het spreekt voor zich dat papa ook steeds moet komen kijken. Dat mag hij niet missen.

kattenspotter K
Dat heb ik weer, twee kattenspotters in huis!
Je begrijpt dat "ik kan geen kat meer zien" uit míjn mond tegenwoordig wel érg overdrachtelijk opgevat moet worden.

* zie archief

maandag

Lente in Beeld

Had ik al verteld dat het lente was?
Hoe dan ook; de hoogste tijd voor een nieuwe, frisse vormgeving.
Nu alleen nog wat nieuwe, frisse verhalen........

donderdag

LENTE!

(Het verhaal over de president van de V.S. dat ik gisteren schreef was natuurlijk maar een geintje, hè? Hij komt maar af en toe op mijn site.)

Het wordt écht lente
Je ziet mensen ineens en zonder goede reden, aardig tegen elkaar doen
Ik heb zelf ook al een paar dagen last van een goed humeur
En de verkoopster zei dat die broek niet stond!

Het is al lente
In het park zitten stelletjes overdreven verliefd te doen
De meeste mannen kijken weer met hun onderbuik
Naar vrouwen die met hun lang verborgen schoonheden zwaaien
Ze hadden de boodschappen gisteren al gedaan
Maar laten zichzelf graag nog even bewonderen

Hij blijft nog even, de lente
Want de kinderen spelen alleen nog maar buiten
Mijn dochters willen alleen huilend naar binnen
Want ze moeten nog bladeren eten en oversteken
Het knikkerseizoen valt vroeg dit jaar

Hij stelt natuurlijk nog geen ruk voor
Daar is hij veel te wazig voor
En veel warmte komt er ook nog niet vanaf
Maar we voelen hem wel opeens allemaal
De zon

Lente?

Het was een mooie dag vandaag. Dat hebben jullie aan mij te danken.
Als regelmatige lezer van mijn webpagina, was G.W. Bush "ontevreden over mijn bijdrage aan de discussie inzake de klimaatveranderingen als gevolg van het broeikasaffect." Aldus een woordvoerder.
"Bush is boos", zou hij zelf zeggen. En dus heeft hij de verwarming nog wat hoger gezet.

Lente? Misschien.
Amerikaanse inmenging in binnenlandse aangelegenheden? Jazeker!

zaterdag

30 Februari

Ik heb ooit eens ergens gelezen dat de aarde in 24 uur rond zijn as draait. Ongelofelijk toch? Dat heeft de mens toch knap geregeld.
En wat dacht je van februari? Hoe wisten ze nou dat die maand 28 dagen had? En soms 29. Ik vind dat verbluffend. Twee maandjes minder van 31, zou ik zeggen, maar nee, dat was niet goed genoeg.
De natuur wikt, de mens beschikt.

Het allermooiste voorbeeld is natuurlijk het klimaat. Er lopen een hoop koukleumen rond op aarde tegenwoordig, die de temperatuur wel wat omhoog willen. Dat is te regelen, zegt de mens dan en zorgt voor het broeikaseffect.
Nu zijn er inmiddels ook mensen die het wel genoeg vinden zo en een paar raampjes van de broeikas open willen zetten. Maar die mensen rekenen buiten Noord-Amerika. En daar komt Bush op voor de geterroriseerden en onderdrukten; in dit geval de eskimo's. Wij stoken lekker door, Kyoto, koop maar een Amerikaanse airco, zegt hij.

Zelfs naar onze premier luisteren de Amerikanen niet. "If you do not find it very, maybe you could put the heater lower", heeft hij gesmeekt.
"The basement must not be to warm; I keep my wine there", heeft Bush geantwoord.
Ik heb het idee dat Bush ook nog het einde der tijden gaat regelen.
Hoe? Met een 25-uurs-economie, denk ik.
Wanneer? Op 30 februari, denk ik.

maandag

Kinderfeestje

Wij hadden vandaag - je vermoedde het al - een kinderfeestje. José is
vijf jaar geworden. Ze kreeg bezoek van vijf meisjes en twee jongens.
Arme jongens. Ze keken hun ogen uit hoe de zes meiden de tent op
stelten zetten.

Ondertussen heeft José, de vangst van vandaag incluis, 672
kleurpotloden, 372 stiften, 298 glitterstiften, 212 gelstiften, 78
stoepkrijten, 16 waskrijtes en 4 verfdozen. De kleur rose is in bijna
alle gevallen op.

Oh ja, die meiden. Nou, rennen, schreeuwen, ruzie maken, dansen,
zingen, om drinken, eten en aandacht vragen en huilen. Het zijn nét
kinderen. Hartstikke gezellig hoor, zo'n partijtje. En druk, dat ook
ja.
Na de pannenkoeken kwamen alle ouders opdagen om hun kinderen op te
halen. Dat viel me niet tegen.