dinsdag

Smurfinnentennis (TennisVisie, clubblad ZTC, december 2006)

Tennis zit bij ons in het gezin. Inmiddels zijn onze dochters ook aan het tennissen. Vooral bij de jongste twee (als driejarigen tennissen ze alleen nog in de tuin) zie ik al helemaal voor me hoe dat op de baan gaat. Kitty (nee-smurf) en Anna (brilsmurfin) kletsen de hele dag over vrouwenzaken. Ze krijgen daarbij natuurlijk het goede voorbeeld van hun grote (zes jaar) zus José (ja-maar-smurf).

"Wat heb je een énig jurkje aan, moppie!", hoor ik ze al zeggen tegen een aanstaand tennisvriendinnetje, tijdens hun eerste les van Remco.
"Dat racket vloekt wel een beetje bij je shirt, lieverd, ik heb nog wel de goeie kleur in mijn tas zitten, maar we kunnen ook onze rackets ruilen."
Remco: "Let je even op, Anna?"
"Ja Remco, maar wil jij dan alsjeblieft die sokken uittrekken? Die kunnen écht niet bij die schoenen!"

Ik stel me zo voor dat ze tennisschoenen met hakjes willen, een maillot onder hun rokje en naar binnen rennen als ze daar limonade zien.
Inderdaad, het zijn alledrie tuthola's, maar je lacht je wel kapot als je ze zo bezig hoort, want bovenstaande teksten kun je bij ons thuis in allerlei variaties horen.
Bovendien, tegen de tijd dat Anna & Kitty de club onveilig maken, heeft José het erover dat ze 'een hele coole backhand heeft' en dat ze 'een strakke partij heeft gespeeld en toch vet verloren'.

Ach, als ze het naar hun smurf hebben, vind ik alles smurf.

maandag

Anale sex achter kunststof kozijnen (2)

Met zes dagen vertraging wegens ziektes, zijn ze vandaag begonnen; de kozijnenboeren. Telefonisch was afgesproken dat ze van boven naar beneden zouden werken en dus hadden wij voor vandaag de bovenste kamer, op de tweede verdieping ontruimd.


zoekplaatje in onze tuin

Logisch dus dat ik bevestiging vroeg aan het vier man sterke team, dat vanmorgen om acht uur op de oude drempel stond. "Jazeker meneer, da klopt, we beginn'n bov'n." Gerustgesteld zaten Maria en ik even later aan de koffie en de meisjes aan de cornflakes, toen we nóg geruststellender geklop en geboor hoorden van boven. Ze waren begonnen.

Toen Maria naar haar werk was en José naar school, ging ik naar boven om even snel te douchen. Het (behoorlijk grote) raam van de badkamer op de eerste verdieping en de deur lagen er al uit. Slechts stofwolken resten nog. Oké, dan ga ik me wel meteen aankleden. Op weg naar mijn slaapkamer zag ik dat aan de andere kant van het huis ook Deventenaren bezig waren, in de slaapkamer van Anna & Kitty. "Jao, we bennen met vier, dus da gaat snel hé?" Ik benoemde de man die het duidelijkst Nederlands sprak tot hun woordvoerder en vroeg hoe het kon dat ze hier al bezig waren. "Nou de bovenste kozijnen passen niet en dus zijn we hier maar begonnen." Niets tegenin te brengen natuurlijk. Boerenlogica, had ik bijna gezegd.

Ik zal jullie de verdere (technische) details besparen en volstaan met het clichébeeld dat iedereen heeft van een verbouwing: een puinhoop, in dit geval dus in niet voorbereide kamers, die hadden ze zelf 'opgeruimd'.
Toen ze een kwartiertje later net zo makkelijk ook de echtelijke sponde gingen bevuilen met verrotte, gesloopte kozijnen, heb ik ze verteld dat ze verder overal af moesten blijven en dat ik koffie ging drinken bij mijn zus.

Zo, ik moet afsluiten want deze hoek moet nog ontruimd. Waarschijnlijk komen ze hier morgen dan niet.

zaterdag

De Zin Van Het Leven

Daar (titel) ben ik dag en nacht mee bezig en ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar ik kom er maar niet uit. Sterker nog, het lijkt wel of het elke dag moeilijker wordt om er een enigszins bevredigend antwoord op te geven/bedenken.

Ik doe even een paar pogingen:

  • Zonsondergang aan het Gardameer
  • (Mijn) spelende en lachende kinderen
  • Utrecht wint van PSV
  • Bier
  • Het leven van Geert Wilders wordt gered door een moslim

"Ik vind het prematuur om in dit stadium van de onderhandelingen iets te zeggen over de haalbaarheid en/of wenselijkheid van een dergelijk vergaand akkoord, mede gezien de precaire situatie waarin wij ons thans bevinden", is een goedlopende zin, maar is zonder verband onzin en zodoende zeker níet de zin van het leven.

Momentje, na het volgende biertje weet ik het.
Iemand anders die er al uit is?