Terwijl ik mijzelf naar het eind van het seizoen sleepte en de laatste thuiswedstrijden door mijn broertje overgehaald moest worden om mee te gaan, hoorde ik van steeds meer mensen hoe leuk ze het vinden om naar FC Utrecht te gaan. De meeste supporters die ik sprak gingen dit jaar voor het eerst en zeker de helft van deze enthousiastelingen was van het niet voetballende geslacht; sterker, sommigen verdacht ik ernstig van hockeysympathieën. Samen met interesse voor korfbal, is de liefde voor de hockeysport een doodzonde in een voetbalstadion, zeker in de Galgenwaard. Je begrijpt dat ik uitermate geïnteresseerd was naar de motieven van deze mensen, zeker gezien het belabberde voetbal, waarmee FC Utrecht ons het afgelopen jaar geteisterd heeft.
In de laatste thuiswedstrijd voor de play-offs tegen FC Groningen presteerde de trainer het om vijf (!) verdedigers het veld in te sturen. Vijf verdedigers in een thuiswedstrijd, dat doen ze zelfs in Italië niet! Ik kom niet naar het stadion om de tegenstander te zien voetballen, ik kom voor een - zoveel mogelijk - op de aanval spelend FC Utrecht. Foeke Booy (de trainer) is al een tijdje de weg kwijt en zijn - toch al niet bijster getalenteerde - spelersgroep straalt daardoor angst uit. En als je angst hebt om te voetballen, ga je met vijf verdedigers spelen.
Dat ziet die nieuwe supporter toch ook, dat Alje Schut een prima verdediger voor een bierelftal is en dat spits Giuseppe Rossini alleen kan kaatsen met de tegenstander?
Ik denk dat ze dat inderdaad wel ziet, maar dat het haar niet interesseert. Ze komt niet voor FC Utrecht, ze komt sfeer proeven en ervaring opdoen voor het nieuwe seizoen. Het eerste seizoen van de eredivisie vrouwen. De dames op de tribune lieten zich tijdens de laatste thuiswedstrijden van de mannen nog maar eens voorlichten over buitenspel en het hoe en waarom van een directe of indirecte vrije trap.
Volgend jaar speelt FC Utrecht met Willem II, ADO Den Haag, sc Heerenveen, AZ en FC Twente om de eerste landstitel voor vrouwen op eredivisieniveau. Als ik trainer van de mannen van FC Utrecht was, zou ik me nu vast ernstig zorgen gaan maken, want het lijkt mij niet ondenkbaar dat een paar duizend supporters volgend seizoen liever naar de vrouwen gaat kijken. Ook onder mannen is het kijken naar vrouwen namelijk vrij populair en als het niveauverschil klein is en de toegangskaarten goedkoper zijn, waarom zou je dan nog vijftien euro per thuiswedstrijd betalen om je een zondagmiddag lang groen en geel te ergeren?
Als de infantielen die wekelijks moeders van tegenstanders voor hoer uitmaken zo vriendelijk willen zijn om mannelijk FC Utrecht te blijven 'steunen', dan kan ik ongestoord naar de vrouwen gaan kijken.
Graag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten