"Wat is jouw verhaal?", wilde hij weten. "Zeg jij maar U hoor, dat praat wat makkelijker en wat ik wil is een aandeel in elkaar!", zei ik. En toen zei die tegen mij; "Ja maar ik denk dat dat gaat lukken." "Gaat lukken? haha!" Ik vond dit leuk.
Dus ik zeg: "Ken je de ouders van Maartje? Wat een idioten zijn dat, zeg! Die wonen in een prachtig huis en hebben duidelijk geld plenty en wat denk je wat? Ze maken zich zorgen hoe ze over tien jaar de middelbare school van Maartje gaan betalen. En Felie, die ken je ook toch? Die was een tijdje geleden bij jou met haar enigszins debiele echtgenoot, omdat ze het schitterende huis van haar - voor de helft overleden - ouders wilde kopen? Lekkere ouders heeft die zeg - geld als water, maar de erfenis gaat gewoon naar de filatelie-club. En daar zal ik een aandeel in nemen? Ik dacht het niet."
"Ja maar, U zei toch dat U een aandeel in elkaar wilde?", vroeg mijn therapeut.
"Klopt", antwoordde ik, "maar dan bij een normale bank met normale klanten en normale reclamespotjes."
 |
| Arme Maartje |
 |
| Daar zitten en bek houden! |
Voor degenen die denken dat ze het nog aankunnen: Rabo en ABN-AMRO
Geen opmerkingen:
Een reactie posten