Om volslagen onduidelijke redenen waren Erwin en ik vergeten een afspraak voor vanavond te maken. Wij kijken altijd samen naar de Champions League, om commentaar te leveren op de beelden en het clichématige onderbuikcommentaar van Jeroen Grueter, of die gast die ze bij de NOS hebben aangenomen omdat hij hoegenaamd niets van voetballen weet: inderdaad, Jeroen Elshoff.
De finale van de Europa League (vanavond, Sevilla - Dnjepr 3-2) was voor ons een uitdaging geweest. Leuke wedstrijd, veel doelpunten/-kansen en een speler die zonder duidelijke aanleiding in elkaar zakte (Mattheus, nee niet Lothar want een Braziliaan). Hij maakt het inmiddels weer goed. Bovendien werd de wedstrijd uitgezonden door RTL7, dus een commentator die we nog niet vaak belachelijk hadden gemaakt!
 |
| Ah mam, nog een half uurtje! |
Gelukkig was mijn oudste dochter bereid om voor een keer veel te laat op te blijven en de rol van Erwin op zich te nemen. Eerlijk is eerlijk, dat deed ze niet slecht. Zoals ik hier al eens eerder heb verteld vinden Erwin en ik onszelf vaak gruwelijk grappig, maar dat heeft meestal meer met meligheid dan met hoogstaande humor te maken. José had vanavond de overtreffende trap van meligheid te pakken. Waar niemand de wissel van Reyes bij Sevilla begreep - Uw columnist, die gast van RTL en Reyes zelf, we wisten het niet - had José het onmiddellijk door. Zij had Reyes' moeder al langs de lijn zien roepen dat het de hoogste tijd was. Hij moest naar bed. Gelukkig mocht invaller Coke van zijn moeder later opblijven. En José van haar vader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten