Al een jaar of vijf spelen wij onze ontzettend belangrijke dubbelpartijen, door een samenloop van omstandigheden (we noemen hem Paul, want hij verhuisde naar Geldermalsen) helemaal in de Betuwe. Met de rijstijl van mijn broertje Eddie, is dat vanuit Utrecht trouwens nog geen twintig minuten gassen.
En zo is het gekomen dat wij (mijn kleinste, tevens langste broertje, twee vrienden en ik) bijna wekelijks zorgen dat het clubhuis en de bar minstens een uur langer open blijven. Dat klinkt trouwens stoerder dan het is. Het zijn namelijk rare jongens, die Betuwenezen. En wel hierom:
- Na tien uur wordt er zelden getennist
- Na het tennissen gaan de meesten meteen naar huis
- Het liefst laten ze dan de verlichting op de verlaten banen branden
- Voor het verrassend leuke open toernooi wordt er vijfentwintig kuub zand in de kantine gestort, bij wijze van strand
- Als we nog op de baan staan houden we vertrekkende leden altijd scherp in de gaten. Ze hebben nog wel eens de neiging om de bar af te sluiten
- Ze hebben de goedkoopste tennisvereniging van Midden-Nederland
Geen opmerkingen:
Een reactie posten