Een columnist doet twee dingen; Het beschrijven en becommentariëren van gebeurtenissen en het ontvangen van kritiek. Als we gemakshalve aannemen, dat het schrijven van enigszins geinige stukjes en het inhaleren van lovende kritieken mij goed afgaan, blijft er één probleem over: wat te doen met negatieve kritiek? Hoe doet iemand als Nico Dijkshoorn dit? Die man krijgt -naast fanmail - ongetwijfeld honderden negatieve reacties per week.
Ik was gisteren (vandaag trouwens ook) al van slag na één negatieve reactie op mijn stukje op de facebookpagina van de Zuilense Tennisclub. Ik krijg dan de onbedwingbare neiging om mijn bijdrage te gaan verdedigen. En dan reageer ik op een reactie en dan krijg ik daar weer spijt van, omdat ik vind dat mijn uitleg overbodig en betuttelend is en dan verwijder ik mijn reactie en dan den ik: wat nu?
Dan ga ik dus op mijn blog vertellen dat een columnist een dikke huid moet hebben, zodat hij onaangenaam commentaar moeiteloos van zich af kan laten glijden. Voorlopig heb ik alleen eelt op mijn voeten.
 |
| In potentie een prima columnist |
