STRESS(22)

Via Teletalent naar CSN naar KPN BUBC BLCS LSDM (10)

Oh ja, dat reïntegratietraject. Voor mij is duidelijk dat ik zo snel mogelijk bij mijn huidige manager weg moet; want hij blijft. En ik kan niet tegen cijferneukende, zijn afspraken niet nakomende, naar boven likkende en naar beneden trappende, ideeënloze flapdrollen. Zo, dat wilde ik even kwijt.

Ik praat hierover met mijn personeelsmanager. Hij is het met mij eens. Daarnaast mag ik mij via het “Jobcentre” (ook KPN) gaan oriënteren op een baan in Utrecht of directe omgeving. Daar ontmoet ik de man met wie ik -méér dan met wie ook voordien- kan praten. Je merkt aan hem dat hij echt luistert en dat hij dat niet alleen doet om onmiddellijk met zijn deskundig advies klaar te kunnen staan; hij laat mij zélf met oplossingen komen en stuurt waar nodig bij. Hij heeft gevoel voor humor, is geduldig, relativeert, is psychologisch onderlegd en houdt van Tom Waits. Over twee maanden gaan we samenwonen.

Ondertussen krijg ik op mijn werk de mogelijkheid om contentbeheer te gaan doen. Samen met een ICT-er ga ik een website voor ons bedrijfsonderdeel in elkaar zetten en onderhouden. Dat lijkt me wel wat, al was het maar omdat ik weg kan bij mijn manager!
Binnen een paar maanden gaat het een stuk beter met mij en mijn prestaties. Mijn nieuwe manager is ook tevreden en is vooral blij dat hij van mij regelmatig weerwoord krijgt. Dat houdt hem scherp, zegt hij. Dat blijkt ook voor mij te gelden. Er zijn dagen dat ik thuiskom en tegen Maria zeg: “Ik heb toch zo lekker gewerkt vandaag, schat!” De eerste keer dat ik dat tegen haar zei heb ik haar moeten reanimeren.

Helaas. Het mag weer niet zo zijn. Twee voortréffelijke collegae maken gebruik van de afwezigheid van de personeelsmanager, om mijn naam te bezoedelen bij de directie. Ik functioneer niet. Ik moet weg. Een ontslagprocedure wordt gestart. Ik ben woest. Mijn manager snapt het ook niet.

Wordt vervolgd