Al ver voor de privatisering van onze postbode kwam het Simplistisch Verbond met de PTT: de Partij Tegen Trottoirterreur. Kees van Kooten speelde de heer Breur, voorzitter van de PTT en tevens oprichter van de Partij Tegen Enge Buren. Doodzonde dat niemand ooit iets met deze prachtige initiatieven heeft gedaan. Wat mij betreft had de PTT wel een paar zetels in de kamer of de gemeenteraad mogen krijgen. Ik kan me namelijk wel iets bij het partijprogramma voorstellen.
Al jaren staat 'hondenpoep' in de top vijf van de grootste irritaties onder Nederlanders. Terecht, want hoewel gemeentes maatregelen bedenken tegen poep verandert er geen drol. Zo is er nu naast de school van mijn oudste dochter een hondentoilet. Over de keuze van de locatie valt het één en ander op te merken - zoals de enorme stankoverlast voor ouders en leerlingen, vooral in de zomer. Maar dat de Hectors en Vlekkies schijt hebben aan een wc is het voornaamste bezwaar. Als moderne Hans en Grietjes markeren ze namelijk de hele route naar het hondentoilet met uitwerpselen. De liefhebbende baasjes zeggen hier niets van, laat staan dat zij iets opruimen! Je moet letterlijk slalommen om de school ongeschonden te bereiken en dat valt niet mee als je ook nog eens constant "kijk uit voor de poep!" tegen je kinderen ( ik heb er drie bij me ) moet zeggen.
Programmapunt 1: De formatie van een Taskforce Dogshit ( engels onderstreept het belangwekkende karakter van de zaak ). Een team van poepterreurbestrijders waakt over het juiste gebruik van het product hond. Baasjes die over de schreef gaan worden beboet. Veelplegers krijgen een taakstraf: het schoonmaken van trottoirs en profielzolen.
Stoepmisbruik is een ander, veel voorkomend probleem. Iedereen weet dat je, als BMW-bezitter, het recht hebt om op de stoep te parkeren. Daar kan ik mee leven. Maar als nu zelfs Fiat-Punto-bezitters hun stalen uitwerpselen op de stoep of op voetgangersoversteekplaatsen gaan parkeren, worden de problemen voor buggy- en rolstoelrijders enorm. Van de week kwam ik, met mijn dochtertjes in de buggy, mijn straat ingewandeld. Een enge buur had zijn fiets dwars over het trottoir geparkeerd, net genoeg ruimte latend voor mij om te passeren. Deze tussenruimte was een doorn in het oog van een aanstormende automobilist, die de beschikbare parkeerruimte benutte om zijn auto een meter op de stoep en op twintig centimeter van de fiets te stallen. Stomverbaasd keek ik de uitstappende aso na, te perplex om te schelden. Ík kon het rijwiel nog verplaatsen om mezelf en mijn buggy doorgang te verschaffen, maar doe dat eens als rolstoeler?!
Programmapunt 2: De Taskforce Streetwise deelt straffen uit aan wildparkeerders en aan mensen die hun voortuin en stoep gebruiken om overtallige huisraad op te slaan.
Stem PTT, in 2010!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten