Tot voor kort had ik ergens in bovenstaande rijtje ook Herbert Dijkstra staan. Als hij schaatswedstrijden verslaat, erger ik me rot aan zijn gekakel. Meestal gaat het nergens over, laat staan dat het iets toevoegt aan de beelden.
Nu de Tour bezig is, heeft Herbert weer aangeschoven bij Maarten Ducrot en kletsen die twee ons samen door vele uren wielrennen heen.
Heerlijk. Ik weet niet hoe hij het gedaan heeft, maar sinds dit jaar levert hij serieuze bijdragen aan de uitzendingen. Maarten Ducrot vond ik altijd al een verademing. Geweldig zoals die jongen met een paar rake oneliners de hele wielerwereld aan de kijker uitlegt.
Zelfs als er in een etappe weinig gebeurt (en dát is dit jaar zéér zeldzaam), babbelen ze de uitzending gezellig vol.
Herbert: "En terwijl ik mezelf over vier cols heen sleep op mijn fietsje, laat jij jezelf door de Fréjustunnel hierheen rijden. Je wordt lui, Maarten!"
Maarten (onderkoeld): "Je moet doseren*, Herbert. Parijs is nog ver."
Daar geniet ik van.
Waar ik nog het meeste van geniet is het aanstekelijke enthousiasme van dit duo over elke ontsnapping, forsing, demarage, topprestatie of wielerdrama.
Hier zijn liefhebbers aan het woord, in hun babbelbox aan de streep!
* Een trap terug van Maarten, want doseren is Herbert's stopwoordje.
1 opmerking:
Lekker stukje!
Maarten Ducrot is een genie.
Eindelijk iemand die doorheeft wat die oprechte man bedoelt.
Een reactie posten