Mat Russen heb ik niet zo veel. Ik versta ze niet. Ook het land heeft mij nooit getrokken. Lijkt me een kale, kouwe bedoening. En toch ben ik een beetje jaloers op ze. Ze hebben namelijk een prachtig volkslied. http://www.nme.com/video/id/gkRlbTUDjuY/search/gimn
En volksliederen hebben we tijdens de afgelopen EK (red: voor Mieke, het gaat hier over het EK voetbal 2008) genoeg kunnen horen.
Gisteren besloot ik eens te gaan googlen om te kijken of er een mp3tje te downloaden was van gimn Rossijskoj Federatsii. Dat lukte.
Bovendien kwam ik met mijn gegoogel bij een voetbalforum (http://www.fm-fans.nl/forum/viewtopic.php?f=125&t=5257) uit, waar ze een verkiezing van het mooiste EK-volkslied hadden 'georganiseerd'.
Hier bleek maar weer eens dat de gemiddelde voetbalsupporter - maar in ieder geval de bezoeker van deze site - polonaiseliefhebber is; niet al te fijnbesnaard, zal ik maar zeggen. Hoe krijg je het anders voor elkaar om het Wilhelmus op 1 te kiezen? De melodie én de tekst zijn van zo'n intense treurigheid, dat vele duizenden asielzoekers met een naturalisatiewens, na het aanhoren van het Wilhelmus, onmiddellijk zijn teruggekeerd naar hun armoedige en/of onveilige vaderland. Daar kan geen Rita Verdonck tegen op.
Het Fratelli d'Italia bezet een goede tweede plaats. Daar kan ik inkomen, want brult zo heerlijk mee, maar dat het bloeddorstige en strontvervelende Franse volkslied op plaats drie staat, is een gotspe. René Froger draait voor zo'n drakerig melodietje z'n hand niet om. Zweden en Griekenland kregen nog een stem van de buurlanden en Rusland kreeg niets. Ongelofelijk!
Het Russisch volkslied heeft kracht, is melodramatisch, zet aan tot meevoelen, meejuichen, meehuilen en meezingen. Het is mooi.
Maar ja, dat vind ik. Wat vinden jullie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten