Wimpie**: Echt wel. Daarna ging hij met een hele grote auto naar mij toe rijden en toen kwam hij bij mij binnen. Ik heb dit hele oude handtekeningenboek en daar ging hij toen zijn handtekening in zetten. Kijk, hierzo staat ie. Ik moet er nog wel plaatjes bij plakken enzo.
Matthijsje: Wat een vet coole handtekening zeg. En wat gebeurde er toen, hé?
Wimpie: Nou, we gingen naar De Nachtwacht en wat denk je? Rembrandt is zijn favoriete schilder!
Matthijsje: Echt?
Wimpie: Toevallig toch? Dat ie naar mijn museum komt waar een heleboel Rembrandten hangen en dat dat dan zijn favoriete schilder is?
Matthijsje: Echt chill man. Gingen jullie nog naar meer schilderijen kijken?
Wimpie: Ja en toen kwamen we bij Het Melkmeisje en toen zei hij dat dat zijn favoriete schilderij was!
Matthijsje: Hou op hoor!
Wimpie: Nee serieus. Ik ging toen gewoon niks zeggen, want dat vond hij denk ik niet leuk als ik over zíjn favoriete schilderij dingen ging vertellen.
Matthijsje: Nee, snap ik. Hebben jullie ook een foto gemaakt?
Wimpie: Ja en dat mocht eigenlijk geeneens. Hij ging eerst met Rutte en toen die wegliep ging ik gewoon naast hem staan en gaf hem een hand en toen gingen ze allemaal foto's nemen en die ga ik dan in de New York Times zetten met een verhaaltje erbij. Dat ie in mijn museum was en over Rembrandt enzo en dan zijn die Amerikaanse museumdirecteuren allemaal stikjaloers, dat ie niet bij hun was.
Matthijsje: Tot zover!
 |
| Matthijsje, een plakboek en Wimpie |
** Directeur Rijksmuseum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten