Tijdens Parijs-Roubaix ging George Hincapie doodleuk rechtop zitten toen hij over een zware kasseienstrook reed. De reden was mij op dat moment niet duidelijk, maar daarom nog niet minder ernstig: hij had geen stuur meer. Dat dat niet prettig koerst blijkt uit bijgaande foto.
De ploegleiding van Hincapie had - verrassend genoeg - goed nieuws: er was geen sprake van een constructiefout! En nee, hij fietst niet voor een Belgische-, maar voor een Amerikaanse ploeg, met - dat dan weer wel - een Belgische ploegleider. Toch geloof ik niet dat George Hincapie en zijn ploegmakkers gerustgesteld zijn over hun materiaal. Blijkbaar hoort een afbrekend stuur bij de ongemakken van een "Trek"-fiets. Persoonlijk zou ik daar toch liever geen al te bochtige afdaling mee naar beneden suizen. "Maar nee mijnheer, de breuk van uw stuur was ongelukkig, maar zo construeren wij hier, hè?"
Om het komische karakter van de koers nog wat op te vijzelen, lieten die mallotige Fransen in volle finale even vrolijk een goederentrein de weg oversteken. Leif Hoste (een ploegmaat van Hincapie) slalomde tussen de spoorbomen door en werd gediskwalificeerd. Zijn reactie: "ik heb nochthans wel geremd, maar mijne remblokskes waren afgebroken. Allee, da gebeurt van bij ons vaker."
1 opmerking:
Zoiets gebeurde bij de Olympische Spelen ook, toch? Daar brak toen een schaats van iemand af.
Al lijken me de gevolgen van een gebroken schaats iets minder ernstig dan die van een afgebroken stuur.
Een reactie posten