dinsdag

Het Nieuwe Wonen ('Hobbel', gepubliceerd in Straatnieuws, Juni 2006)

Ik ben er niet zeker van of het een landelijk fenomeen is, maar bij mij in de buurt worden op het moment huizen verkocht en/ of te koop aangeboden. Niets bijzonders, zult u zeggen, maar daar vergist u zich toch. Het gaat mij namelijk vooral om de manier waarop één en ander plaatsvindt.
Als je als gewone jongen een huisje koopt, ga je de muren van de woonkamer en de slaapkamers sausen en je trekt erin. Klaar. Maar zo makkelijk gaat dat hier niet meer. In Zuilen rijden aannemers af en aan om gigantische dakkapellen te bouwen, nadat de gehele binnenkant van de woningen is leeggesloopt en met nieuwe materialen is gevuld. Waarna de buitenkant wordt gezandstraald, afgelebberd, geschilderd en gemoderniseerd. Zo'n klus duurt gemiddeld een maand of vier, waarbij de benodigde afvalcontainers al die tijd op mijn parkeerplaats staan. Dat lijkt wat overdreven, gezien de twee dagen, waarop er daadwerkelijk afval gestort wordt. Omdat het bij ons niet gaat om vrijstaande huizen met riante tuinen in een buurt met liberale stemmers, maar om tussenwoningen in een volkswijk, ga je je toch afvragen hoe dat nou zit met die kopers. Ik zie eigenlijk maar een paar mogelijkheden:

  • De kopers zijn stuk voor stuk zo afgrijselijk rijk, dat ze na de koop nog een half miljoen voor verbouwingskosten over hebben. Zo wordt een oude dokterswoning op honderdvijftig meter nu al maandenlang door een - professioneel - mannetje of zes onder handen genomen. Het kostenplaatje past de komende 25 jaar niet in mijn budget, dunkt me. Maar deze multimiljonairs gaan vervolgens gezellig in onze volksbuurt wonen, vanwege de nabijheid van een supermarkt en een fietsenmaker. Lijkt me niet hè?
  • De kopers zijn niet geïnteresseerd in de woning, maar in het handelsobject. Als de werkzaamheden zijn uitgevoerd, komt er weer een bord met te koop of te huur aan het huis te hangen. Ik schat zo in dat de dokterswoning uit de vorige optie door een student of twaalf bewoond gaat worden. Paps koopt een appartementje - een halve dakkapel - voor een tonnetje of tweeënhalf en dochterlief kan lekker studeren in een belegging. Handelaar blij, papa blij en Merel tevreden.

Inderdaad, de handelaar lijkt me de meest waarschijnlijke van de twee en tevens de meest desastreuze voor de woningmarkt. Als dit zo doorgaat is er binnenkort geen eengezinswoning meer te krijgen voor minder dan een half miljoen.
Zou ik dat ook kunnen, een dakkapelletje bouwen?

Geen opmerkingen: