Beschermd Drinken ('Hobbel', gepubliceerd in Straatnieuws, Februari 2007)

Ik ben een Utrechter en daar ben ik fier op. Nu heeft een Utrechter natuurlijk ook een hoop om trots op te zijn.
Zo hebben wij natuurlijk de Domtoren. Zelfs in het onwaarschijnlijke geval dat FC Utrecht een wedstrijdje van Ajax zou verliezen, kunnen wij altijd nog zeggen: "Lekker belangrijk, wij hebben de hoogste kerktoren van Nederland!" Dat zal ze leren.
Wel vreemd trouwens, dat een overtuigd atheïst als ikzelf, zoveel zelfrespect ontleent aan een religieus bouwwerk.
Verder heeft Utrecht als enige stad ter wereld werfkelders, het best verstopte station, de mooiste binnenstad en veruit de meeste busbanen per vierkante meter. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is werden helden als Anton Geesink, Marco van Basten, Dick Bruna en Henk Westbroek in de Domstad geboren.

Sinds kort is het voor een Utrechter zo ongeveer onmogelijk geworden om níet naast zijn schoenen te gaan lopen, want dankzij wethouder Cees van Eijk heeft Utrecht nu ook het eerste alcoholistenhostel van Nederland. Zoals wij allen weten is een hostel een lowbudget hotel en is een alcoholist iemand die graag drinkt; het is daarom niet ondenkbaar dat een groot deel van mijn vrienden en kennissen binnenkort hun stamkroeg in zullen ruilen voor de nieuwe horecagelegenheid aan de Hooglanden in Ondiep. Des te meer omdat de drank gratis verstrekt wordt door de Stichting Beschermde Woonvormen Utrecht.

Goed dat er naast bekendere organisaties als Greenpeace en Monumentenzorg, die op hun terrein goed werk doen, ook plaats is voor een stichting die waakt over het behoud van belangrijke woonvormen. Dat een woonvorm waarin mensen samen drinken en slapen ruimschoots voldoet aan de criteria die de SBWU hanteert, lijkt mij duidelijk en ik vind het dan ook niet meer dan logisch dat ze dan zelf achter de tap mogen staan.

Het is dag en nacht een dolle boel in alcoholistenhostel 'De Beschermde Kater', waar de alcoholisten gelijk en tevree zijn, waar je geld niet meer meetelt (want niet nodig) en waar de bar nooit sluit. Het is nergens ter wereld zo gemakkelijk om "doe hier nog een rondje, Wout!" te roepen.
En dan te bedenken dat er eerst heel andere bestemmingen voor het voormalig politiebureau aan de Hooglanden waren bedacht. Men schijnt gedacht te hebben aan een restaurant voor eetverslaafden, een hotel voor slaapverslaafden en aan een afwerkplek voor pedofielen.
Onze wethouder van Eijk heeft een voortreffelijke beslissing genomen.
Ik ga mijn kinderen missen.