Kennen jullie dat? Dagen waarop je denkt dat de hele wereld tegen je is, dat je zelfs van je vrienden alleen maar kloteopmerkingen krijgt en dat je eigenlijk alleen maar kwaad wilt zijn, of dat nou terecht is of niet? Vandaag was zo'n dag, ja.
Maar ik zweer het je, ze zoeken je dan ook wel, hoor! Hoe kunnen we Henk vandaag eens pakken, hoor je ze denken. Boos willen ze je zien en boos zullen ze me krijgen, neem dat maar van mij aan. Jullie willen voorbeelden, maar vergeet dat maar lekker, want dat maak ik toevallig wel zelf uit, ja?!
Man, ik had zelfs geen zin in een biertje en dat ik er dan tóch één neem om mezelf te pesten, zo'n dag. Nee, de woede is nog niet gezakt, ik gesel mijn toetsenbord met veel te harde aanslagen en backspaces wegens te veel toetsen tegelijk en het lucht niet eens op!
Eigenlijk begon het gisteravond al, maar omdat ik te trouw ben aan mijn vrienden ga ik niet vertellen wie het was, die mij als eerste een klotegevoel bezorgde. Hij weet het zelf wel, als hij dit leest. Dat zal hem leren.
Zelfs bij een leuk telefoontje hoef ik van mijzelf niet te lachen en ook al is Koefnoen best leuk, ik draag mijn kwade gezicht tot het eind. Als je een kutdag hebt, moet je daar zo lang mogelijk van genieten. Dat maakt de topdag van morgen toch ook mooier? Bovendien, je gezin moet toch weten dat je boos bent en blijft? Daar hebben ze recht op. Het contrast met die altijd-gezellige-manlief-en-papa is des te groter als je het goed volhoudt, je woede.
En nu wil ik kusjes, lieve bemoedigende woordjes en vreselijke slijmverhalen.
Eén voor één graag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten