Humor en Wereldvrede

De wereld gaat ten onder aan een gebrek aan humor en relativering. Rechtlijnigheid is zo langzamerhand een kwaal waar het grootste deel van de wereldbevolking aan lijdt. Vooral binnen het geloof. Wat dat voor gevolgen heeft, zien wij dagelijks op het nieuws.

Eén van de redenen waarom ik welke religie dan ook mijd, is de volstrekte afwezigheid van humor binnen het geloof. Om mij te beperken tot het Christendom (daar heb ik enige ervaring mee); wie heeft het wel eens meegemaakt dat hij schaterlachend de kerkdienst uitrolde? Dat dacht ik wel. Geloof en humor gaan niet samen. Geloven is een serieuze zaak, want gebonden aan allerlei strenge regels die - bij voorkeur- door andersdenkenden niet begrepen en/of geaccepteerd worden. Daar ontleent deze kerk namelijk zijn bestaansrecht aan. Hoe vaster in de leer, des te humorlozer de mens.

Waarom is dat volgens mij zo belangrijk, die humor? Volgens mij moet je om het leven te begrijpen, ditzelfde leven kunnen relativeren. Je moet kunnen lachen om je eigen en andermans zwakheden, gebruiken en eigenaardigheden. Op het moment dat jouw leven belangrijk is en onaantastbaar, kun je er niet meer om lachen. Daarnaast wordt het leven van anderen verwerpelijk en verkeerd. Dat is ook niet echt om te lachen. Sterker nog, daar moet iets aan gedaan worden.

Een voorbeeld:
Bush relativeert niet. Dat levert geen stemmen op. Je bent vóór hem (=Het Goede) of tégen hem (= vóór Het Kwaad). Dat dat niet erg zuiver is lijkt me duidelijk, maar wel overzichtelijk.
Bush gaat Het Kwaad bestrijden, samen met de rest van De Goeden. Omdat dat al eeuwen goed werkt, besluit hij God aan zijn zijde te nemen. Er komt een nieuwe kruistocht.
Wat wil nu het wonderlijke geval? Het Kwaad vindt het niet leuk om gedemoniseerd en gebombardeerd te worden! Rare jongens, die Kwaden. De Kwaden gaan wild om zich heen slaan. Bommetje hier, bommetje daar. Je moet wat, hè?

Zijn er mensen die Sharon wel eens op een lollige uitspraak betrappen? En sjeik Yassin, kon je daar mee lachen, denk je?
Het onvermogen van mensen, waar dan ook, om samen mét en óm elkaar te lachen is een gevaar voor de wereldvrede.
Ondertussen is dit één van mijn meest serieuze stukjes ooit geworden! Ik ga zo maar eens even met mijn dochters lachen.