Wij leven in een vrij land ('Hobbel', gepubliceerd in Straatnieuws Mei 2005)

"Goedemorgen mijnheer, waar gaan wij naar toe?"
"Ik wilde eigenlijk deze straat hier inlopen, mijnheer de agent."
"Zozo, mag ik dan even uw identiteitsbewijs zien?"
"Is dat nodig in deze straat dan agent; een paspoort?"
"Geen grapjes mijnheer; uw papieren alstublieft!"
"Als ik vragen mag, wat is de aanleiding voor uw verzoek? Heb ik een overtreding begaan?"
"Jazeker, u stak de straat schuin over. Uw id-bewijs!"
"Het spijt me agent, maar als ik in mijn korte broek en T-shirt mijn dochter van school ga halen wil ik mijn paspoort nog wel eens een enkele keer vergeten."

"Als u mij dan maar wilt volgen naar de dienstauto, dan kunnen we op het bureau een procesje uitschrijven."
"Ik dacht het niet, oom agent. Zoals ik al zei ga ik mijn dochter van school halen."
"Dat zeggen ze allemaal, mijnheer. Meekomen!"
"Natuurlijk zeggen ze dat allemaal, randdebiel! Je valt ze allemaal lastig als ze hun kind van school willen halen. Als jij nou eventjes boefjes gaat vangen, dan kan ik mijn boefje ophalen. Ze wacht op mij."

"Hij gaat lekker zo; ik begin maar vast te schrijven. Dat is dan éénmaal ontbreken id-bewijs á 50 Euro, plus belediging van een ambtenaar in functie á 65 Euro maakt samen 115 Euro. Anders nog iets?"
"Mag ik even kijken, chef? Nee, dat was het. Wacht, als je toch bezig bent schrijf dan meteen even door: molestatie van een randdebiel. Wat kost dat eigenlijk, molestatie en krijg ik korting met mijn bonuskaart?"

Het is natuurlijk niet goed te praten hoor, maar toen heb ik hem met zijn eigen dienstknuppeltje om de oortjes geslagen. Jammer, want nadat ze mij opgepakt hadden is bij ons in de wijk de pleuris uitgebroken. Dat leverde trouwens wel prachtige televisie op; mooie beelden van brandende politieauto?s en straatinterviews met oververhitte buurtbewoners.

Ik kan aan de gebeurtenissen trouwens nog grof geld gaan verdienen. SBS6 heeft al gebeld. Ze willen - met mij in de hoofdrol - een indringend en geëngageerd, journalistiek document van de wijk gaan maken.
Ik heb nog geen ja gezegd, want het moet wel wat opleveren. Ik bedoel, het gaat om het principe, hè? Dus dan wil ik ? naast een berg geld ? algehele artistieke vrijheid.
Ik dacht voor mezelf aan zo?n fijne karakterrol van een criminele vader, die zijn vrouw en kinderen mishandelt en die gek is op zijn bouvier. Grote mond, klein hartje, zeg maar.
We leven tenslotte in een vrij land.