"Henk, wat heb je weer héérlijk gekookt", zei Sami ( 4 jaar ) altijd als hij bij ons meeat. Geweldig ventje, toch? Hij mocht dan ook vaak bij ons meeëten. Natuurlijk ook een beetje vanwege José, want Sam was haar persoonlijke slaaf en grootste vriend.
"Kom Sami, we gaan boven spelen; nee, die auto mag niet mee en doe je schoenen uit want we gaan op het bed."
"Maar ik wil zo graag met die auto spelen, José."
"Dat kan niet want we moeten boven trouwen."
"Ok dan."
De arme jongen kreeg al vroeg te maken met de onverbiddelijkheid van het vrouwelijk geslacht en weet nu al dat tegenspreken niet helpt.
Zijn papa en mama kregen vier maanden geleden het onzalige idee om te gaan verhuizen en hebben dat inmiddels ook gedaan. Linda zou bij haar moeder gaan werken en Ivan ging - met succes - een baantje zoeken; in Rome. Zonder onze toestemming! Wij waren niet geamuseerd.
Kijk, behalve buren waren het ook vrienden van ons en hoewel we ze natuurlijk al het geluk van de wereld gunnen, waren wíj niet gelukkig met het idee dat een goede buur zou verworden tot een verre vriend.
Afgelopen woensdag zijn ze vertrokken vanaf Eindhoven Airport. José en ik hebben ze uitgezwaaid. José is al vier dagen de kluts kwijt.
Ze zijn weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten