De Kruisiging
"Want God heeft de wereld zo lief gehad, dat Hij zijn enige Zoon gegeven heeft, opdat iedereen die in hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." (vaak gevolgd door: Ter vergeving van onze zonden, amen).
Deze zin (Joh 3:16) is voor veel christenen van een geweldige betekenis en voor mij een raadsel.
Je moet voor de gein maar eens googlen op deze zin. Mensen wringen zich in de gekste bochten om hiermee hun geloof te kunnen bevestigen.
Wat het verhaal over de kruisiging bij mij oproept:
- Was dat nou echt nodig, dat hij zijn zoon gegeven heeft?
- Lekkere vader.
- Is er iemand die hier netto iets mee opgeschoten is?
- Dus omdat 2000 jaar geleden in Israël iemand is opgehangen aan een kruis door een 'woedende menigte' zijn onze zonden vergeven en hebben wij het eeuwige leven? Wat is het verband? Ik ben absoluut niet dom, maar ik begrijp hier helemaal niets van.
- Als Adam en Eva een stuk fruit 'van hem' nemen is de hele wereld vanaf dat moment zondig en als 'we' zijn zoon op gruwelijke wijze vermoorden, zijn onze zonden vergeven. Iedereen snap?
- Waarom was het zo moeilijk voor Jezus om alle ongelovigen te laten zien dat hij de zoon van god is/was tijdens 'het proces'? Hij had toch wel een paar trucs in huis.
- Of mocht dit niet en waarom dan niet?
- Ook vluchten moet voor hem toch een makkie geweest zijn. Of was dit zijn wel erg vergaande manier om 'zijn andere wang te tonen'?
Het is voor mij allemaal te vaag, onbegrijpelijk en barbaars. Helemaal als mensen vertellen dat uit dit soort verhalen gods liefde voor ons blijkt.
Ik zie vooral veel wantrouwen, overdreven woede en onlogische consequenties.
Maar goed, zoals gezegd, ik begrijp het allemaal niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten