De Zondvloed
Er is geen verhaal waarin de onvoorwaardelijke liefde en de verpletterende barmhartigheid van god zo schitterend gedemonstreerd wordt als in De Zondvloed. Nog steeds ben ik tot tranen toe geroerd door deze prachtige vertelling.
Ik zie geen boot, dus deze gaan dood
En dat is niet meer dan logisch, want dit keer worden niet een paar mensen te kakken gezet (zie Adam & Eva), of een zoon gekruisigd, maar worden alle mensen én dieren (ja lieve mensen, in die tijd wemelde het van de zondige dieren) verzopen, zodat ene Noach met zijn gezinnetje de eerste dierentuin op een bootje kon beginnen. Dit verhaal wordt ook wel de Ark van Noach genoemd, met als ondertitel 'hoe een schepper op een haar na alle levende wezens uitmoordt'.
Je kunt zeggen wat je wilt, maar dit is niet een god van halve maatregelen. Omdat ik ook wel weet dat je de bijbel niet al te letterlijk moet nemen (toch?), zit ik al een jaartje of vijfendertig te peinzen over de symboliek in dit verhaal. Een beetje theoloog zal zich hier wel uit redden, maar mij lukt het maar niet.Wat ik trouwens erg mooi vind, is dat god ná de zondvloed de regenboog ingesteld heeft, als teken dat er geen zondvloed meer komt. Op geheel bewolkte dagen met zware regenval ga ik tegenwoordig met mijn gezinnetje naar Loosdrecht, om een bootje te huren.
Maar ja, ongetwijfeld heb ik het allemaal weer verkeerd begrepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten