STRESS(15)

Via Teletalent naar CSN naar KPN BUBC BLCS LSDM (3)

En toch ging het weer fout. Waar en waarom? Laat ik beginnen met “De Reis”.
Voordat ik bij CSN werkte, ging ik altijd op de fiets naar mijn werk. Tien minuten tot een half uur, verder weg was het nooit. Nu ging ik met de fiets of de bus (als het regende), dan de trein van Utrecht CS naar Den Haag en daarna met de tram naar Leidsendam. Zoals gezegd, drie uur heen en weer. Op zich niet leuk, maar je went er wel een beetje aan. Waar had ik dan zo’n moeite mee? Nou eh.

Zes uur vijfentwintig; ik heb de wekker al twee keer op repeteren gezet en moet er nu echt uit.
Koffie drinken, shaggie roken en om zeven voor zeven als een speer de deur uit om de bus van vijf vóór niet te missen. Die komt meestal pas om drie of vier óver zeven, behalve als ik om zés voor bij de bushalte aankom. Dan is hij natuurlijk al weg!
De bus is vol. Er zijn nog wel een stuk of vijf zitplaatsen vrij, maar die worden zo onbereikbaar mogelijk gemaakt door mensen die ernaast zitten. Een tas op de vrije stoel, of zitten aan het gangpad. Veel mensen blijven daarom maar staan. Die hebben geen zin om te vragen of ze asjeblieft mogen zitten! En ik mag hangen als het niet waar is, het zijn altijd dezelfde asociale randdebielen waaraan ík dan vraag: “Wilt U die tas even weghalen?”

Omdat de bus weer laat is, moet ik op het station sprinten voor de trein van 7.17 uur. Heerlijk, een bijna lege coupé, het hoogtepunt van de reis van vandaag. Op Den Haag Centraal zie je tien minuten lang de lijnen 2 en 6 je perron op rijden. Jij wacht op 3 of 7.
Om 8.29 arriveert jouw tram uiteindelijk op winkelcentrum Leidschenhage, jouw eindbestemming en werkplek.

17.00 uur, de thuisreis begint. In de tram word je ongewild geconfronteerd met het volgende gesprek:
“Met Harry.”
Korte pauze.
“Ja, ik heb het gezien. Hadden we daar niet eerst over kunnen praten? Wat zeg je?”
Hele korte pauze.
“Ík ben een lul? Nee, maar jij bent lekker bezig geweest moet je zeggen! Klerewijf! Ja, natuurlijk krijg ík weer de schuld van die ruzie! Nee, je moeder had eens een keer haar grote mond moeten houden!”
Pauze.
“Een advocaat? Loop je nou niet een beetje érg hard van stapel? Ik hou toch van je?”
“De volgende halte is Den Haag Centraal Station.”

morgen verder