Ik kom dit jaar definitief niet in actie voor PSV Eindhoven. Zoals bekend ben ik al enige maanden in de slag met de technische staf van de club. Mijn zaakwaarnemer heeft een drukke tijd achter de rug. Telkens als er een doorbraak in de onderhandelingen aanstaande leek, stuurden de Eindhovenaren hem weer met een nieuw kluitje het riet in. Zo wilde de clubleiding absoluut niet aan mijn eis van een 36-urige werkweek en Harry van Raay wilde, zelfs voor mij, niet als voorzitter terugkeren.
Misschien is het maar beter zo. Natuurlijk, ik heb nog een paar aanbiedingen uit het buitenland liggen, maar er zijn nog meer redenen waarom ik blij ben dat ik niet bij PSV getekend heb.
Nationaal is PSV inmiddels een subtopper zonder vedetten (zeker zonder mijn persoontje).
Internationaal zijn ze al jaren het lachertje van de Championsleague. Daarnaast zie ik de roddel en achterklap op het boerenland niet zitten en spreekt het Eindhovense publiek, dat (geheel hypothetisch) pas na een (onwaarschijnlijke) 3-0 voorsprong tegen (bijvoorbeeld) Arsenal achter de club gaat staan. Bij elke tegenvaller laat het publiek het massaal afweten.
Maar mijn belangrijkste overweging is toch de spelersgroep. Noem mij één balvirtuoos, één speler waarmee het lekker combineren is. Wat zijn jullie stil.
De allerergste vind ik nog wel die Koreaan op links, Young-Pyo Lee, die als je hem aanspeelt eerst twaalf schijnbewegingen maakt, om vervolgens de bal terug te leggen; bij voorkeur op de keeper.
En ik moet er niet aan denken dat we scoren, zeg. Of erger nog, dat ík een doelpunt zou maken! Je zal toch geknuffeld worden door Mark van Bommel of John de Jong. Maar afgelebberd worden door Theo Lucius, de man met het engste vlasbaardje van Nederland, dát gun je zelfs je ergste vijand niet.
Je zou van pure ellende nog bij Ajax gaan solliciteren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten