Het is een - zeker onder columnisten - nogal uitgemolken onderwerp: de Sports Utility Vehicle (SUV) ofwel de asobak. Maar een dergelijke kinder-, milieu- en parkeerplaatsverpletteraar schreeuwt ook wel om reacties. Bovendien heeft Hobbel zijn eigen bak laten bouwen.
Er hobbelde er vorige maand één over de Sweder van Zuylenweg. Het was niet zo'n goedkope Koreaanse of Chinese bak voor de armlastige yup, maar een echte BMW. De stoerste onder de pa(n)tserwagens. Achter het lederen stuurtje zat een zwaar geblondeerd rotarykapsel, met een gsm aan haar oor bezorgd in haar achteruitkijkspiegel te kijken. Het zal duidelijk zijn dat ze niet het achteropkomende verkeer in de gaten hield, maar haar bevallige hoofdje inspecteerde. Ik stelde me zo voor dat ze een oneffenheidje op haar gladgetrokken gelaat had ontdekt en dat ze dit probleem telefonisch met haar visagiste aan het bespreken was. Of de visagiste vanmiddag tijd had om deze verstoorder van haar levensgeluk te epibreren, wilde ze weten. Ze was toch in de buurt want ze ging nog bij de drogist langs om een pallet make-up in haar laadbak te laten schuiven. Ja, ze had het wel druk vanmiddag, want het was vandaag ook nog eens haar beurt om Marie Antoinette van het kinderdagverblijf te halen. Daar had ze trouwens een gloeiende hekel aan, aan haar dochter ophalen, want haar vergissinkje zat op de terugweg naar Blaricum altijd door haar telefoongesprekken heen te blèren. De visagiste begreep het al; haar beste klant was deze week niet alleen 45, maar ook nog ongesteld geworden.
De BMW slingerde een beetje, gelukkig was het een brede weg en de tegenligger slim; die was maar vast aan de kant gaan staan toen hij het Duitse onheil op zich af zag komen. Ter plekke nam ik een moedig besluit: ik ging ook een asobak aanschaffen, maar dan één die geen parkeerruimte inneemt.
Nu hij bij ons voor de deur staat moet ik toegeven dat ik er erg trots op ben. Ik ben voorlopig nog de enige in de straat, maar ik heb het gevoel dat dat niet lang meer zal duren. Mijn buren stonden eerst alleen jaloers te kijken, maar daarna vroegen ze mij hoe ik er aan kwam. Ze wilden er eigenlijk ook wel één.
Wat staat hij prachtig naast zijn tweelingbroer, de GFT-bak. Asociaal vuilnis om erin te gooien is er ook genoeg, maar hoe zit dat? De vuilnisman komt op maandag, de GFT-man op woensdag; wanneer komt de aso-man eigenlijk mijn asobak legen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten