maandag

Jan

Als ik bij Jan in de winkel kom zorg ik altijd dat ik óf veel tijd, óf een heel goeie smoes heb. Want veel tijd heb je nodig, tenzij je hem vertelt dat je er snel vandoor gaat omdat je naar een congres over jonge, bloedmooie vrouwen met een tenniselleboog moet. Dat klinkt voor anderen als een belabberde smoes, maar bij Jan is elk verhaal over het rondere geslacht interessant genoeg om waar te zijn.

Nog vóórdat je over de drempel bent heeft hij al een verhaal over zijn vernieuwde administratie (hij heeft een kaartenbakje aangeschaft) of over die prachtige meid die zojuist een racket bij hem gekocht heeft. Hij kan een half uur vertellen over zijn nieuwe klantenkaartsysteem - en daarbij schuwt hij de minder intrigerende details niet - om aan te tonen dat hij hiermee een hoop tijd gaat besparen. Jan praat graag.

Tussen het kletsen door runt hij een racketwinkel. Ik had dit jaar bij hem nieuwe tennisrackets aangeschaft. Nu heb ik de pech dat rackets bij mij nog wel eens sneuvelen. Daar kan ik niets aan doen, dat zit in mijn aard. Met een kapot frame liep ik bij hem de winkel binnen en vertelde hem eerlijk over mijn destructieve gewoonte en dat we maar moesten bekijken hoe we de kosten voor het nieuwe racket eerlijk zouden delen, grapte ik, in de hoop dat hij er in zou trappen.
Daarna was Jan aan het woord. Hij hield een verhandeling over de kwetsbaarheid van tennisrackets en de exacte plaatsen op een frame waar deze niet konden breken bij normaal gebruik. En dat hij desondanks ging proberen bij de importeur voor vervanging van mijn exemplaar te zorgen. Hij zou hem opsturen en er een huilerig briefje bij doen. Toen ik een half uur later buiten stond - Jan moest nog iets kwijt over de nieuwe dameskleding die hij niet verkocht - was ik mijn geld aan het tellen en Maria aan het uitleggen dat ik geen rackets meer zou slopen.

Een paar dagen later gaat de telefoon. De stem aan de andere kant vertelt mij dat hij met een mazzelpik spreekt. Mijn racket wordt vergoed! Jan kan niet alleen goed ouwehoeren, hij kan blijkbaar ook goed huilerige briefjes schrijven.
De volgende keer dat ik een bespanning nodig heb trek ik een middag voor hem uit.
Jan is mijn vriend!

dinsdag

Henk Rulez

Als BN-er bij BNN (miesjels_log) wil Michel Bleeker te Leidschendam graag eens reageren op mijn schrijfsels. Dat mag natuurlijk altijd. Vraag blijft wel of zijn reactie belangrijk genoeg is om geplaatst te worden.
Helaas voor hem is dit geen democratische site; hij heet niet voor NIX Het Woord van Henk!

maandag

Evert

Ik had het al een keer eerder gehoord, maar gedacht dat ik een black-out had, of gewoon verkeerd verstaan. Gisteravond hoorde ik het weer. Ze zeiden het echt: "Deze kommeursjul wordt mede mogelijk gemaakt door...." Een reclame die mogelijk wordt gemaakt door een sponsor! Bij Talpa weten ze het nu echt niet meer.
Omdat ze eigenlijk ook wel door hebben dat ze niets bijzonders uitzenden, hebben ze nu een programma met de veelzeggende titel De Nix Factor. Daarin moeten kandidaten die niet kunnen zingen en er niet uitzien (dat heet dan dat ze geen uitstraling hebben) zich zo belachelijk mogelijk maken om als allerslechtste de studio in te mogen voor een cd-opmane. Dit alles onder het mom van een weddenschap tussen de producer (ik maak van hem/haar toch een hit) en de vakjury (hier kan die producer niets mee). Dat je zoiets bizars afspreekt is tot daar aan toe, maar dat je dat ook nog uit gaat zenden!
Natuurlijk, ik hoef niet naar Talpa te kijken, maar ik wil wél graag de wedstrijden zien op zondagavond. En ja, die worden uitgezonden tussen de kommeursjuls en de voorproefjes van De Nix Factor en gepresenteerd door Wilfred "brengt ons bij de stand" Genee. Mogen wij volgend jaar alstublieft Studio Sport met voetbal en desnoods Evert ten Apel weer terug?
Dank U!

vrijdag

Opgehokt (slot)

Nu er in het oosten van Roemenië ook al vogelgriep is geconstateerd, ben ik bang dat mijn vogels nog langer van hun luizenleventje in mijn huis zullen mogen gaan genieten. Zolang er nog vogels uit het oosten over onze regio trekken heb ik geen scharrel-, maar hangkippen.
En dat allemaal voor een griepje! Wij gingen vroeger één, maximaal twee dagen onder de wol en dan waren we beter. Nee, als er een paar vogels griep hebben moeten niet alleen zij, maar daarnaast ook al hun soortgenoten in de wijde omgeving afgemaakt worden. Dat leek mij allemaal nogal rigoureus bij een snottebel.
Dán pas lees je op de informatiesite van ZIBB.nl/landentuinbouw dat vogelgriep ook wel laagpathogene aviaire influenza (AI), maar vooral ook (klassieke) vogelpest genoemd wordt. En dat is dus weer dezelfde ziekte waarvoor drie jaar geleden honderdduizenden kippen preventief geruimd zijn in Nederland. Je moet tegenwoordig viroloog zijn om uit de wirwar aan benamingen wijs te kunnen worden en dan heb ik het nog niet eens over de gemuteerde virussen. Binnenkort hebben kippen én mensen klassieke of gemuteerde griep/pest.
Ik ben benieuwd of er dan ook mensen opgehokt gaan worden. Je moet er al helemáál niet aan denken dat er hier in de buurt iemand een griepje oploopt en de huisarts vermoedt dat het om de gemuteerde versie gaat. Gaan we dan Utrecht preventief ruimen?

donderdag

Opgehokt (1)

Volgens minister Veerman is het ophokgebod (alleen hobbykippen zijn vrijgesteld van de ophokplicht) een groot succes. Met het dierenwelzijn gaat het erg goed zegt hij en de pluimveehouders lijden volgens hem geen schade. Deze kippenhouder denkt daar anders over.
Sinds 22 augustus lopen er 17 kippen bij mij in huis en ik kan de heer Veerman verzekeren dat de financiële en de emotionele schade enorm zijn. Gek word ik van die klerebeesten! Nu zullen jullie zeggen: "Maar zijn dat dan geen hobbykippen?" Was dat maar waar!


helaas niets voor mijn kippen

Klaverjassen vinden ze een ouwelullenspelletje, met kurk zijn ze verre van creatief en van haken of punniken willen ze ook al niets weten. De enige hobby's die ze hebben zijn kakelen en zappen. Hele dagen hangen ze voor de tv, ze vreten mijn koelkast leeg en maken ruzie om de afstandsbediening. Als ik geluk heb.
In een balorige bui zijn ze al eens een eiergevecht begonnen en vorige week hebben ze Geert de Haan (hij heeft in de kamer een éénmansstok) kaalgeplukt. Dat stond hem wel goed trouwens, zo zonder die blonde kuif.

Morgen verder

woensdag

Medewerkers Gezocht

Ik heb de laatste tijd een aardige bijverdienste. Het is bevredigend werk en het verdient goed.
Eigenlijk zie ik mezelf als een moderne Robin Hood.
Ik steel namelijk óók alleen van de rijken. Dat is voor mij een principiële kwestie.
Daarnaast zie ik ook praktische bezwaren tegen het bestelen van mensen die niets hebben.

Omdat ik mijn huishoudelijke taken niet wil verzaken steel ik voorlopig op parttimebasis. Dit betekent wel dat van het verdelen van de buit onder de armen helaas geen sprake kan zijn. Dat is te arbeidsintensief.

Ik heb overigens besloten de Robin Hoodoutfit met de pijl en boog gewoon op zolder te laten liggen. Mijn klanten werden er een beetje lacherig van en dat komt de productie niet ten goede. Morgen ga ik gewoon met mijn dubbelloops op pad.

Ik zoek nog een paar medewerkers. Misschien een lange Jan of een broeder Tuck, maar in ieder geval een lady Marian. Iemand interesse?

zaterdag

Vuilnisman, kan deze bak ook nog mee? ('Hobbel', gepubliceerd in Straatnieuws, Oktober 2005)

Het is een - zeker onder columnisten - nogal uitgemolken onderwerp: de Sports Utility Vehicle (SUV) ofwel de asobak. Maar een dergelijke kinder-, milieu- en parkeerplaatsverpletteraar schreeuwt ook wel om reacties. Bovendien heeft Hobbel zijn eigen bak laten bouwen.
Er hobbelde er vorige maand één over de Sweder van Zuylenweg. Het was niet zo'n goedkope Koreaanse of Chinese bak voor de armlastige yup, maar een echte BMW. De stoerste onder de pa(n)tserwagens. Achter het lederen stuurtje zat een zwaar geblondeerd rotarykapsel, met een gsm aan haar oor bezorgd in haar achteruitkijkspiegel te kijken. Het zal duidelijk zijn dat ze niet het achteropkomende verkeer in de gaten hield, maar haar bevallige hoofdje inspecteerde. Ik stelde me zo voor dat ze een oneffenheidje op haar gladgetrokken gelaat had ontdekt en dat ze dit probleem telefonisch met haar visagiste aan het bespreken was. Of de visagiste vanmiddag tijd had om deze verstoorder van haar levensgeluk te epibreren, wilde ze weten. Ze was toch in de buurt want ze ging nog bij de drogist langs om een pallet make-up in haar laadbak te laten schuiven. Ja, ze had het wel druk vanmiddag, want het was vandaag ook nog eens haar beurt om Marie Antoinette van het kinderdagverblijf te halen. Daar had ze trouwens een gloeiende hekel aan, aan haar dochter ophalen, want haar vergissinkje zat op de terugweg naar Blaricum altijd door haar telefoongesprekken heen te blèren. De visagiste begreep het al; haar beste klant was deze week niet alleen 45, maar ook nog ongesteld geworden.
De BMW slingerde een beetje, gelukkig was het een brede weg en de tegenligger slim; die was maar vast aan de kant gaan staan toen hij het Duitse onheil op zich af zag komen. Ter plekke nam ik een moedig besluit: ik ging ook een asobak aanschaffen, maar dan één die geen parkeerruimte inneemt.
Nu hij bij ons voor de deur staat moet ik toegeven dat ik er erg trots op ben. Ik ben voorlopig nog de enige in de straat, maar ik heb het gevoel dat dat niet lang meer zal duren. Mijn buren stonden eerst alleen jaloers te kijken, maar daarna vroegen ze mij hoe ik er aan kwam. Ze wilden er eigenlijk ook wel één.
Wat staat hij prachtig naast zijn tweelingbroer, de GFT-bak. Asociaal vuilnis om erin te gooien is er ook genoeg, maar hoe zit dat? De vuilnisman komt op maandag, de GFT-man op woensdag; wanneer komt de aso-man eigenlijk mijn asobak legen?