vrijdag

Topsport (2)

Een situatieschets van afgelopen weekend
- lokatie : Pittoresk hotel in pittoresk dorp in het land van Bartje
- Aanwezigen: 1 o-pa, 7 stuks zus, 5 zwagers, 17 kleinkinderen en 4 hoteliers
- inzet : Viering van 50-jarig huwelijk van o-pa en o-ma (o-ma verblijft in een verpleegtehuis)

De aangename zaken
- De kleinkinderen. Niet alleen heb je daar het hele weekend geen last van (ze vinden
alles goed); er valt bovendien altijd wel wat te lachen. Zo speelden zij op gitaar,
keyboard en blokfluit(!) tijdens een diner. Dit was echt geweldig! Als je dan die
bloedserieuze koppies er nog bijziet.......
- De drank. Helaas was het eten iets minder.

De zussen
Hoe verloopt een gesprek? Ongeveer alsvolgt: Zus1 vertelt 1 verhaal. Zus2 is met de strekking niet geheel akkoord en meldt dit aan de spreker. Terwijl zus1 gewoon doorpraat, vinden zus3 en zus4 inmiddels ook iets van de kwestie. Omdat zus1 en zus2 hun betoog inmiddels gewoon voortzetten, besluiten zus3 en zus4 hun mening van een hoger volume te voorzien. Dit alles tot ergernis van respectievelijk de zussen 5, 6 en 7. Om hun ergernis over de geheel foutieve opvattingen van hun familie te bekrachtigen moeten zij wel schreeuwen. Dit doen zij dan ook. Heel vervelend allemaal natuurlijk, want probeer in die herrie maar eens een biertje te bestellen. Ik hoor jullie denken: "Wat vindt o-pa van de situatie?"
Welnu, die is natuurlijk niet blij. Want naar zijn mening is niet gevraagd. Als hij deze probeert te ventileren, moet hij gemiddeld 7 keer opnieuw beginnen, omdat hij ook wel doorheeft dat er niemand naar hem luistert. Als de stemmen geteld zijn, blijkt telkens weer dat "Pampers" misschien wel duurder zijn, maar dat je ze gerust kunt wassen.
Eerlijkheidshalve moet ik toevoegen dat er zich situaties hebben voorgedaan, waarbij bleek dat er echt geluisterd werd naar elkaar. Hulde!

De zwagers
Volgens zwager3 hebben wij een basisfout gemaakt. Zwager2 neemt een slok en spreekt de onstervelijke woorden: "Een 'Mclaren' is de 'Miele' onder de 'Pampers'."
Doodgoeie jongens, stuk voor stuk.

Het hoogtepunt
Hoewel het erg banaal klinkt, was dit het afscheid. Ik zal het uitleggen.
Op maandagmorgen 9.55 uur, zaten wij gezamelijk aan de koffie. Iedereen had zijn kamer ontruimt. Om 10 uur werden die geacht leeg te zijn. O-pa had besloten dat dit een mooi moment voor zijn afscheid zou zijn. Tot zijn schrik bemerkt hij dat één der zussen zich niet in de zitkamer bevindt. "Waar is zus4?", roept hij ontzet. "Die zit te poepen", krijt hij als antwoord. "Ga haar halen!", roept hij, terwijl het bloed uit zijn gezicht wegtrekt.
Enigszins ontzet neemt hij een paar minuten later afscheid van een man/vrouw of 32, inclusief zus4, die zijn aftocht 2 minuten verlaat heeft en de spanning naar recordhoogte heeft doen stijgen.

Rare jongens, die Katwijkers. Wat hou ik toch van ze!

Geen opmerkingen: