STRESS(5)

Ik doe dat de laatste jaren erg vaak; tennissen in bed. Mijn prestaties in bed zijn erg goed. Maar ja, dat zeggen de meeste mannen. Op de tennisbaan is een heel ander verhaal. Dat enorme verschil tussen droom en werkelijkheid heeft me wel een hoop over mezelf geleerd.
Ik mag van mezelf namelijk geen fouten maken. Omdat ik toch maar gewoon een mens ben, lukt dat dus nooit. Als je elke keer als je een fout maakt, kwaad op jezelf meent te moeten worden, leg je wel een enorme druk op jezelf. En dat frustreert. Bovendien word je erg ontevreden over jezelf, waardoor je zelfvertrouwen niet noodzakelijkerwijs vergroot wordt. Kortom, een potje tennis is net als het leven, maar dan anders. Hieronder een korte impressie van een competitiewedstrijd:

“Zo, Henk, jij moet serveren. Niet te veel dubbele fouten maken, hè? Ai, eerste service gelijk in het net! Zal je zien dat ik meteen al met een dubbele fout begin. Ja hoor, heb je het weer voor elkaar? Lekker hoor! Voorzichtig dan maar, hè? Sla hem eerst maar eens in het vak.
Shit, dat was wel erg voorzichtig………”
“Nou, daar komt de bal aan, Henk. Geen gekke dingen doen en deze keer niet in het net, hè? Sukkel, wat zei ik nou? Niet in het net! En waar sla je hem? In het net!”

Het verschil tussen spelen om te winnen en spelen om niet te verliezen lijkt zo klein, maar is gigantisch! Het heeft alles met de benadering te maken. Positief (om te winnen) en negatief (niet willen verliezen) dus. Met een gebrek aan zelfvertrouwen stap je echter niet positief genoeg de baan op/ je kantoor in en ga je spelen/ werken om niet te verliezen/ werkeloos te zijn. Het is de angst om fouten te maken, die fouten oplevert.
Zo, dominee Bongers heeft gesproken.

morgen verder